Δεν θα βρείτε πολλούς που να τα θεωρούν αγαπημένο τους φρούτο και παρόλη τη ξεχωριστή τους γεύση και τα θρεπτικά τους συστατικά, αποτελούν τα… outsider των φρούτων στους πάγκους της μαναβικής. Ίσως το λιγότερο διάσημο φρούτο του καλοκαιριού, περιέχει περισσότερο ασβέστιο από οποιοδήποτε άλλο φρούτο της εποχής, αρκετή βιταμίνη C , φυτικές ίνες και μεταλλικά άλατα που βοηθούν με διάφορους τρόπους τον οργανισμό μας.
Το μούσμουλο είναι φρούτο που συναντάμε τους ανοιξιάτικους και πρώτους καλοκαιρινούς μήνες και ιστορικά προήλθε από την νοτιοανατολική Κίνα. Είχε καλλιεργηθεί στην Ιαπωνία για πάνω από 1.000 χρόνια και σήμερα βρίσκεται σχεδόν παντού όπου το κλίμα είναι σχετικά ζεστό. Στην αρχαιότητα, Έλληνες και Ρωμαίοι κάνουν συχνές αναφορές στην πολύτιμη χρήση της μεσπιλιάς ως θεραπευτικό βότανο λόγω της στυπτικής της ιδιότητας…
Οι σημερινές μουσμουλιές ανήκουν στην μεσπιλέα την ιαπωνική (Mespilus Japonica), που ήρθε στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα και όχι στην παλαιότερη μεσπιλέα τη γερμανική, που παρά το βοτανικό της όνομα είναι αυτοφυής της Μικράς Ασίας και πρέπει να έφθασε εδώ την κλασική εποχή. Στο δυτικό κόσμο το φυτό έγινε γνωστό το 1690, όταν ένας βοτανολόγος το έφερε στην Ευρώπη από την Ασία. Στην Ελλάδα η μεγαλύτερη παραγωγή προέρχεται από το νομό Κορινθίας.
Οι βασικές ποικιλίες μούσμουλων είναι δύο, η στρογγυλή και η μακρύκαρπη που θεωρείται και πιο νόστιμη. Ταιριάζουν ως συστατικό σε διάφορες σαλάτες, δίνουν νόστιμες μαρμελάδες και ιδιαίτερα λικέρ, συνοδεύουν κρέατα και καταναλώνονται φυσικά και σκέτα.
Διατροφική αξία
Προσφέρουν περίπου 47 θερμίδες στα 100 γραμμάρια και σχεδόν το ένα τρίτο της καθημερινής διατροφικής ανάγκης του οργανισμού σε βιταμίνη Α. Τα φρούτα και τα φύλλα της μουσμουλιάς προσφέρουν άφθονη ποσότητα φυτικών ινών, βιταμινών C και Β-συμπλέγματος, καλίου, μαγγανίου, μαγνησίου, φωσφόρου, σιδήρου, ασβεστίου και χαλκού. Έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε χοληστερίνη, είναι πηγή διαφόρων φυτοχημικών, μονοακόρεστων λιπαρών (ω-3 και ω-6) καθώς και πηκτίνης που διατηρεί την υγρασία και μειώνει τις επιδράσεις των τοξινών στο παχύ έντερο, συμβάλλοντας στην προστασία από τον καρκίνο.
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ