Πριν ξεκινήσω να σας πω τι είδαμε εμείς στο θέατρο Άλμα και στη συγκεκριμένη παράσταση σε σκηνοθεσία του Αντώνη Λουδάρου, αξίζει να σας αναφέρω τι λέει το «εισαγωγικό» σημείωμα του θεάτρου:
«Στην ψυχιατρική κλινική του κυρίου Πρέντις έρχεται μία νεαρή κοπέλα με σκοπό να δουλέψει ως γραμματέας. Ο ψυχίατρος όμως έχει άλλες βλέψεις. Την ίδια στιγμή φτάνει στην κλινική η σύζυγος του κυρίου Πρέντις έπειτα από ένα ξέφρενο πάρτι, κυνηγημένη από ένα νεαρό απατεώνα που την εκβιάζει. Το αλαλούμ συμπληρώνεται με την άφιξη ενός ψυχικά διαταραγμένου κρατικού ελεγκτή για επιθεώρηση στην κλινική κι ενός αστυνόμου που ψάχνει απεγνωσμένα το χαμένο μέλος από το άγαλμα του Ουίστον Τσόρτσιλ. Μια ξέφρενη κωμωδία γεμάτη γέλιο και ανατροπές, που σατιρίζει με καυστικό τρόπο τα ήθη της σύγχρονης κοινωνίας».
Έτσι, έχοντας αυτό ως βασική πληροφορία, καθίσαμε να απολαύσουμε αυτή την παράσταση…
Το «καθίσαμε», μια κουβέντα είναι… καθώς από το πρώτο λεπτό, μέχρι το τελευταίο, δεν σταματήσαμε να γελάμε. Ευτυχώς που υπήρχε και διάλλειμα!
Μια τρελή - τρελή κωμωδία, με μια απίστευτη καλοδουλεμένη ροή, μ’ ένα απολαυστικό σενάριο που έδινε ελευθερία στους ηθοποιούς να ξεδιπλώσουν το πλούσιο ταλέντο τους και αρκετές φορές να λειτουργήσουν αυθόρμητα κατά την κορύφωση των συναισθημάτων του «συνόλου».
Οι φυσικοί διάλογοι, οι κλιμακωτές επαναλαμβανόμενες ανατροπές και οι έξυπνες ατάκες, είναι μερικά από τα στοιχεία που κάνουν την παράσταση να ξεχωρίζει… και τον θεατή να ζει την απόλυτη μαγεία που του προσφέρει απλόχερα η συγκεκριμένη κωμωδία, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του.
Άξιο επίσης θαυμασμού είναι και το σύνολο της «κίνησης» που καλύπτει όλη τη θεατρική σκηνή, με τους ηθοποιούς να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο, ακολουθώντας κατά γράμμα προφανώς τις οδηγίες του σκηνοθέτη.
Και αν τώρα θέλουμε να μιλήσουμε ξεχωριστά για τον καθέναν από τους πρωταγωνιστές αυτής της παράστασης… ο Κώστας Αποστολάκης, ως ένας ψυχικά διαταραγμένος κρατικός ελεγκτής «τρελαίνει» τους πάντες με την ερμηνεία του, λεκτική και κινητική, «αναγκάζοντάς» μας να ξεσπάμε κάθε τόσο σε έντονα γέλια.
Ο Σπύρος Πούλης ως ψυχίατρος της κλινικής «μπλέκει» τους πάντες και τα πάντα με τους αλλοπρόσαλλους χειρισμούς του, προσπαθώντας να καλύψει τα «λάθη» της ιστορίας, με αποτέλεσμα εκεί που έχεις την ανάγκη να πάρεις μια ανάσα από το άφθονο γέλιο, σε οδηγεί σε παραλήρημα γέλιου… μέχρι δακρύων.
Σ’ αυτό βέβαια συμμετοχή έχουν και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές, με την Μαρία Φιλίππου ως σύζυγος του κυρίου Πρέντις να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας, βοηθώντας μας να κατανοήσουμε πόσο εύκολα μπορεί κάποιος από θύτης, με ένα λάθος χειρισμό να γίνεις θύμα και το αντίθετο, επιτρέποντας έτσι σε κάποιον άλλο να έχει το πάνω χέρι.
Ακολουθεί ο εκπληκτικός και απολαυστικός Αντώνης Καλομοιράκης στο ρόλο του αστυνομικού, ο οποίος δεν σου επιτρέπει λεπτό να «χαλαρώσεις», καθώς η παρουσία του αποτελεί κλειδί στην εξέλιξη της ιστορίας, με αποτέλεσμα κάθε του λέξη και κίνηση, μαρτύρα τα όσα ο ίδιος του ο εαυτός προσπαθεί να «κρύψει».
Η ελκυστική παιχνιδιάρα δακτυλογράφος Μελίνα Σπετσιέρη αναστατώνει με την παρουσία της και την «αθώα» σκέψη της, σε αντίθεση με τον γκρουμ Σπύρο Κυριάκο που ότι σκέφτεται και κάνει, έχει άμεση σχέση με το χρήμα και τον εκβιασμό, μέχρι που οι ρόλοι αντιστρέφονται και ο ένας μέσα στην «τρέλα» αναγκάζεται να πάρει τη θέση του άλλου… με τους πιο απίθανους συνδυασμούς!!!
Μια τρελή κωμωδία σας καλεί κοντά της, για να δείτε με τα ίδια σας τα μάτια, τι πραγματικά είδε ο μπάτλερ…
Παύλος Ανδριάς, για τον aylogyros news
