«Κουβέντα» στην αυλής μας, με τον συγγραφέα Αλκιβιάδη Σκουλά…
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Υπήρχε κάποιος αγαπημένος σας ήρωας στον κόσμο των παραμυθιών;
Έχω νοσταλγήσει αρκετές φορές στο παρελθόν τα χρόνια που έπαιζα με τους παιδικούς μου φίλους στο σχολείο, στα λημέρια μας και τις γύρω αλάνες. Όσο για τους ήρωες, στα comic’s ο αγαπημένος μου ήταν ο Λούκυ Λουκ.
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά ή μεγάλα μυστικά του εαυτού σας;
Πολύ πιθανό! Άλλωστε, μέσα από τα βιώματά μας καταθέτουμε αυθαίρετα εικόνες που λίγο έως πολύ μας έχουν στιγματίσει.
Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε το βιβλίο «Στίγμα θανάτου;»
Η ιδέα μπήκε αστραπιαία στο κεφάλι μου. Η πρώτη σκέψη αφορούσε ένα graphic novel, κι έτσι άρχισα να γράφω σ’ ένα τετράδιο πρόχειρα το σενάριο. Ωστόσο, διάβαζα παράλληλα βιβλία της αστυνομικής λογοτεχνίας, ιστορικά και κλασικά έργα επίσης, μέχρι που η ιδέα από graphic novel εξελίχθηκε σε μυθιστόρημα.
Είναι εύκολο να μας εκθέσετε τα συναισθήματα που νιώσατε τελειώνοντας αυτό σας το έργο;
ΕΥΤΥΧΙΑ και μεγάλη ανακούφιση.
Σε ποιο στάδιο πιστεύετε ότι βρίσκεται η σχέση του Έλληνα με το βιβλίο;
Θέλω να ελπίζω σε ένα καλό στάδιο. Τα τελευταία έξι χρόνια, από την περίοδο που ξεκίνησα να επισκέπτομαι εντατικά τα βιβλιοπωλεία μέχρι και σήμερα, παρατήρησα πως ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται για τα βιβλία. Προσωπικά, το βρίσκω εύλογο όλο αυτό.
Ποιο θεωρείτε ως θείο δώρο στο χαρακτήρα σας και ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Στα πλην, εφόσον κανείς μας δεν είναι τέλειος, θα επιλέξω την τελειομανία μεταξύ άλλων ελαττωμάτων. Στα συν, το ότι προσπαθώ να είμαι όσο πιο συνεπής και συνεργάσιμος γίνεται με τον κοινωνικό μου περίγυρο. Σε λογικά πλαίσια πάντα!
Την μοίρα μας την ορίζουμε ή την δημιουργούμε με τις πράξεις μας;
Ξεκάθαρα οι πράξεις μας, όσο και οι επιλογές που μας δίνονται αναλόγως την περίσταση. Ίσως κάποιες φορές κι ο «παράγοντας τύχη» όταν αυτός εμπλέκεται άρτια με τον χρόνο.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Σαφώς, αλλά υπάρχουν και στιγμές που εξασθενεί με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Όχι όμως για πολύ!
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σας;
Στον ελεύθερο μου χρόνο, η ανάγνωση και η έρευνα σε λογοτεχνικό επίπεδο είναι οι βασικές μου δραστηριότητες. Γενικότερα, βγαίνω λίγο έξω για περίπατο, χαλαρώνω ακούγοντας μουσική ή παίζοντας σκοπούς στο μαντολίνο. Τις βραδινές ώρες παρακολουθώ ταινία ή σειρά.
Έχετε κάποιο «γούρι»;
Ναι αμέ, τον Ερνέστο! Ένα καναρίνι που μπήκε τον Αύγουστο του 2018 στο σπίτι μου από το παράθυρο του υπνοδωματίου μου, λίγες μέρες πριν από την επίσημη ανακοίνωση της έκδοσης του βιβλίου. Το θεώρησα καλό οιωνό, και φρόντισα να τον κρατήσω μιας και ήταν τραυματισμένος.
Η εξουσία, πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Από φόβο πιστεύω, διότι χρήματα για προσωπικά συμφέροντα όλο και κάπου τα βρίσκει η όποια «εξουσία». Σε ότι αφορά την υγεία όμως, την παιδεία και τον πολιτισμό, εθελοτυφλεί.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Δεν ξέρω αν θα ήμουν ο κατάλληλος άνθρωπος γι’ αυτό, αλλά αν έπρεπε να θέσω έναν, ο νόμος αυτός σίγουρα θα καταδίκαζε την κατάχρηση εξουσίας, ανεξαρτήτως από πού προέρχεται.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να ονειρεύεται, να ελπίζει, και να βάζει στόχους στη ζωή του, όσο ψηλά κι αν είναι αυτοί. Τα παιδιά ήταν, είναι και θα είναι το μέλλον μας, αρκεί εμείς να τα αφήσουμε ελεύθερα και ανεπηρέαστα από τις διχόνοιες που για δεκαετίες ολόκληρες τρώνε τα σωθικά μας.
Ο Αλκιβιάδης Σκουλάς, με καταγωγή από τα Ανώγεια Ρεθύμνου, γεννήθηκε το 1988 στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου και διαμένει. Η αγάπη του για το σκίτσο άνθισε σε ηλικία δύο χρόνων, επηρεασμένος καλλιτεχνικά απ’ τον παππού του, λαϊκό ζωγράφο και γλύπτη Αλκιβιάδη Σκουλά «Γρυλιό».
Στην Αθήνα, σπούδασε εφαρμοσμένες τέχνες επιλέγοντας τον κλάδο του 3D Animation και της γραφιστικής. Επίσης, είναι λάτρης του κινηματογράφου, της εικονογράφησης, και στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται ερασιτεχνικά με τη μουσική παίζοντας μαντολίνο.
Η λογοτεχνία μπήκε στη ζωή του το 2014, όταν κι άρχισε εντατικά να διαβάζει ιστορικά, αστυνομικά και ψυχολογικά θρίλερ. Η ανάγνωση τον οδήγησε στη συγγραφή.
Το βιβλίο «ΣΤΙΓΜΑ ΘΑΝΑΤΟΥ» αποτελεί το πρώτο του έργο.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
