Κουβέντα στην «αυλή» μας, με τον ηθοποιό Άρη Ηλία Τοπάλογλου, με αφορμή την συμμετοχή του στην παράσταση «Τελενοβέλα» του Σταμάτη Πακάκη στο Θέατρο Faust
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Η υποκριτική είναι για μένα μία εσωτερική ανάγκη που πιστεύω ότι την είχα πάντα μέσα μου. Είναι η ανάγκη για αναζήτηση νέων παράλληλων κόσμων, η ανάγκη για κατανόηση των ανθρωπίνων σχέσεων και η συνεχής εξερεύνηση συναισθημάτων. Μέσα από την υποκριτική νιώθω μία εσωτερική πληρότητα και ασφάλεια ότι κάνω αυτό που μου ταιριάζει.
Τι σας έκανε να συμμετέχετε στην ξεκαρδιστική παράσταση «Τελενοβέλα» του Σταμάτη Πακάκη & ποιος είναι ο ρόλος σας σε αυτή;
Είμαι από τα παιδιά των 90ς που περίμεναν με ανυπομονησία την ώρα του φαγητού να καθίσουμε γύρω από το τραπέζι και να δούμε τις κλασικές Τελενοβέλες που αγαπήθηκαν την εποχή εκείνη, οπότε βλέποντας την σχετική ανάρτηση για ακρόαση ηθοποιών εκδήλωσα αμέσως ενδιαφέρον. Με τον Σταμάτη Πακάκη, τον δημιουργό της παράστασης έχουμε συνεργαστεί και στο παρελθόν και γενικά η αισθητική, το χιούμορ και ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει σκηνοθετικά μία παράσταση θεωρώ ότι μου ταιριάζουν και η δουλειά προκύπτει αβίαστα μέσα από μία πολύ δημιουργική διαδικασία.
Ποιο μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της παράστασης;
Να προετοιμαστεί να γελάσει με την ψυχή του. Η Τελενοβέλα μας είναι μία πρωτότυπη, απολαυστική κωμωδία βασισμένη σε γνωστές Τελενοβέλες των 90ς, με χορογραφίες και τραγούδια που έρχονται να ολοκληρώσουν την μεξικάνικη, τσαχπίνικη ατμόσφαιρα μας. Ακόμα και σήμερα, σε σημεία της παράστασης που βρίσκομαι εκτός σκηνής, γελάω ακούγοντας την απέξω, όπως και τότε, στο ξεκίνημα των προβών μας.
Θα μπορούσε η «Τελενοβέλα» να είναι ένα όμορφο «διάλειμμα» στην καθημερινότητά μας;
Ακριβώς όπως το είπατε. Πιστεύω ότι η Τελενοβέλα μας αποτελεί ένα όμορφο διάλλειμα στην ρουτίνα του κόσμου και είναι κάτι που ακούμε συνήθως από τους θεατές μας μετά την παράσταση. Φράσεις όπως «καιρό είχαμε να γελάσουμε έτσι», «δεν καταλάβαμε πότε πέρασε η ώρα», «θέλουμε και την συνέχεια», τις ακούμε αρκετά συχνά μετά το τελικό χειροκρότημα του κοινού και εμένα προσωπικά μου δίνουν την ευχαρίστηση και την αυτοπεποίθηση ότι πετυχαίνουμε τον στόχο μας.
Τι σημαίνει η λέξη «σανίδι» για εσάς;
Στο ξεκίνημα μου η λέξη αυτή, για κάποιον λόγο που δεν έχω εξηγήσει ακόμα μέσα μου, συμβόλιζε κάτι μάταιο, την φιλοδοξία του ηθοποιού να βρεθεί εκεί, κάτι επιφανειακό όπως τα φώτα και το χειροκρότημα. Πλέον για εμένα η λέξη «σανίδι» σημαίνει καταφύγιο. Σημαίνει ένα ασφαλές περιβάλλουν που μπορώ να βρεθώ γυμνός και να είμαι άνετος. Αισθάνομαι μία εσωτερική γαλήνη και μία δύναμη ότι μπορώ να καταφέρω τα πάντα όταν βρίσκομαι εκεί πάνω.
Θα σας δούμε και κάπου αλλού φέτος; Ποια είναι τα «άμεσα» σχέδιά σας;
Το τελευταίο διάστημα η αλήθεια είναι ότι δέχτηκα κάποιες προτάσεις. Αυτή την στιγμή είμαι σε συζήτηση για μία θεατρική παραγωγή ωστόσο, ακόμα δεν είναι κάτι που θα ήθελα να το ανακοινώσω. Προς το παρόν στόχος μου είναι να περάσω καλά στις διακοπές των Χριστουγέννων που έρχονται, πάντα με την Τελενοβέλα συντροφιά, γιατί συνεχίζουμε σταθερά κάθε Τετάρτη μέχρι τέλη Ιανουαρίου.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
«Υπάρχει στον κόσμο αρκετή δυστυχία, μην προσθέτεις κι άλλη με την μίζερη συμπεριφορά σου». Από τα σχολικά μου χρόνια, από τις συμμετοχές μου σε σχολικές παραστάσεις, μου έχει αποτυπωθεί αυτή η ατάκα. Είναι στάση ζωής σήμερα για μένα. Πιστεύω ότι, πέρα από τα τραγικά πράγματα που βλέπουμε στις οθόνες, όπως πόλεμοι, πλημμύρες, καταστροφές, υπάρχει επίσης γύρω μας, δίπλα μας αρκετή θλίψη και απελπισία και πολλές φορές μία θετική προσέγγιση ή ένα χαμόγελο αρκούν για μία αλλαγή.
Χαίρετε, είμαι ο Άρης Ηλίας, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Καρδίτσα. Σήμερα ζω και εργάζομαι στην Αθήνα. Από μικρός παρατηρούσα τα πάντα γύρω μου και έτσι ασχολούμαι με την υποκριτική, επίσης λατρεύω τον χορό.
Σπουδές: Απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής «Πράξη Επτά», επιτυχών στις εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού (κατά το έτος 2014-2017).
Καθηγητές:
Υποκριτική – Αυτοσχεδιασμός: Κώστας Καζάκος, Θόδωρος Γράμψας, Ναταλία Τσαλίκη, Μάνια Παπαδημητρίου, Κώστας Μπάρας, Γιάννος Περλέγκας, Αγγελική Καρυστινού, Κώστας Γάκης
Ιστορία - Πρακτική Κινηματογράφου: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος
Τραγούδι - Ορθοφωνία: Θοδωρής Οικονόμου, ΓιώργοςΣαμαρτζής
Θεωρία Μουσικής Σολφέζ: Μαρίνα Χρονοπούλου
Κίνηση - Χορός: Βάλια Παπαχρήστου
Ιστορία Θεάτρου-Δραματολογία: Τζωρτζίνα Κακουδάκη
Λογοτεχνία: Αλεξία Γράμψα
Ψυχολογική Διερεύνηση Ρόλων: Λάμπρος Γιώτης
Σκηνογραφία - Ενδυματολογία: Κωνσταντίνος Ζαμάνης, Χριστίνα Κωστέα
Σεμινάρια
2019: Σειρά μαθημάτων πάνω στο μεταδραματικό και το σωματικό θέατρο με την Άντζελα Μπρούσκου.
2016: Συμμετοχή στην επαγγελματική ομάδα musical, ‘’onstage’’με χορογράφο την Κατερίνα Δούμα.
2016: Σειρά μαθημάτων τραγουδιού – ορθοφωνίας με τον Άρη Προσπαθόπουλο
2013-2014:Τέσσερεις κύκλοι σεμιναρίων με θέμα «Η Ψυχοκίνηση και η Συνθετική Ψυχοδυναμική στην υποκριτική» με διδάσκοντα τον Γιώργο Σιμώνα.
2012-2014: Έξι κύκλοι σεμιναρίων με θέμα «Ανάλυση και ενσωμάτωση της κίνησης (somatics, release techniques), την τεχνική του Contact Improvisation, ορθοφωνίας και τον αυτοσχεδιασμό» με διδάσκοντες τους Κωνσταντίνο Αλευρά, Λίλη Τέγου και Ντιάνα Καρασούλα.
Θέατρο
2022: «ΓΕΥΣΗ ΑΠΟ ΜΕΛΙ» της Shelagh Delaney στο θέατρο ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ σε σκηνοθεσία Ανδρονίκης Αβδελιώτη.
2020: «Όταν χορεύουν οι go go dancers» της Έλενας Πέγκα σε σκηνοθεσία Τ. Τζάθας στο Θέατρο Δεκατέσσερα.
2020: «ΝΑΝΑ» στο θέατρο ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ σε σκηνοθεσία Ανδρονίκης Αβδελιώτη.
2019: «Λυσιστράτη» στο Από Μηχανής θέατρο σε μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη και σκηνοθεσία Α. Ηλ. Τοπάλογλου.
2018: «ΜΑΝΑ» σε κείμενο και σκηνοθεσία του Σταμάτη Πακάκη στο θέατρο Faust.
2018: «1945» του Pai Sam-Sik, στο Φεστιβάλ Αναλόγιο του θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν–Φρυνίχου, σε σκηνοθεσία Χρύσας Καψούλη.
2018: «ΣΟΥΠΕΡΚΡΑΧ, το Μεγάλο Κόλπομε τη Διεθνή Οικονομία», θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία Μαργαρίτα Καστρινού και Γιάννη Μιχαλόπουλο στο Σύγχρονο Θέατρο.
2017: «Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα», θεατρική παράσταση στο έργο του Αυστρο-ούγγρου συγγραφέα Έντεν φον Χόρβατ σε μετάφραση Βασίλη Παπαβασιλείου και υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Μάνιας Παπαδημητρίου στο θέατρο Πράξη 7.
2017: «ΧΡΑΤΣ – Ψυχικές ρωγμές μέσα στον χρόνο», θεατρική παράσταση με σκηνοθέτη τον Λάμπρο Γιώτη και κινησιολόγο την Βάλια Παπαχρήστου στο θέατρο Πράξη 7.
2016: «The Record», θεατρική - χορευτική παράσταση της αμερικανικής ομάδας 600 HIGHWAYMEN στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
2016: «Έλα στην Θέση μου», παιδική θεατρική παράσταση με σκηνοθέτιδα την Μαρία Δεληκωνσταντίνου στο θέατρο Μπρόντγουαιη.
2014: «Βερενίκη», θεατρική παράσταση με σκηνοθέτη τον Γιώργο Σιμόνα στο θέατρο Rabbithole.
Κινηματογράφος
2019: «Adults In Α Room», ταινία μεγάλου μήκους με σκηνοθέτη τον Κώστα Γαβρά.
2017: «Ο Ευρωπαίος Πολίτης», ταινία μικρού μήκους, συμπαραγωγή του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, με σκηνοθέτη τον Νίκο Καμπέρη.
2016: «Νίκος Καζαντζάκης»,ταινία μεγάλου μήκους με σκηνοθέτη τον Γιάννη Σμαραγδή.
2015: «Το κομμάτι που λείπει», ταινία μικρού μήκους με σκηνοθέτη τον Θανάση Πετρόπουλο
https://www.facebook.com/tokommatipouleipeifilm/?fref=ts
Τηλεόραση
2021: «Σιωπηλός Δρόμος», τηλεοπτική σειρά, στο κανάλι «Mega», σε σκηνοθεσία Βαρδή Μαρινάκη.
2016: Διαφημιστικό σποτ για την εταιρεία Frezyderm με σκηνοθέτη τον Μίλτο Πιλαλητό.
2015: «Κλεμμένα Όνειρα», τηλεοπτική σειρά, στο κανάλι «Mega», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Αρβανίτη.
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, πατήστε ΕΔΩ
Για τον aylogyros news και τον Παύλο Ανδριά
