Κουβέντα στην «αυλή» μας, με τον ηθοποιό Νίκο Γιαλελή με αφορμή την παράσταση «ΚΛΥΣΜΑ» στο θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με αυτή την παράσταση;
Είχα πριν δυο χρόνια τη χαρά να μου ανατεθεί από την Άννα Σωτρίνη, τη σκηνοθέτρια της παράστασης, η ραδιοσκηνοθεσία του έργου με δευτεροετείς, τότε, μαθητές της Δραματικής Σχολής Βεάκη στην οποία διδάσκω. Έτσι ήμουν από καιρό σε επαφή με το κείμενο και με την Άννα, ενώ, όπως ανακαλύψαμε στην πορεία, και με την Αργυρώ Μαργαρίτη, τη συγγραφέα του έργου, μας συνδέει μια τηλεοπτική συνεργασία αρκετά χρόνια πριν. Δε θα ήταν δυνατόν να μην δεχτώ με χαρά την πρόταση της Άννας!
Πόσο δεμένο με την σημερινή κοινωνία είναι αυτό το έργο και κατά πόσο πιστεύετε πως θ’ αφυπνίσει την σκέψη του θεατή;
Νομίζω πως η ελληνική κοινωνία, όσο και αν προσπαθεί (και όχι πάντα με επιτυχία) να αφήσει πίσω της ένα παρελθόν εν πολλοίς κακοποιητικό σε ένα πλαίσιο πατριαρχίας, περιλαμβάνει δυστυχώς ακόμα πολλές γυναίκες στις οποίες η Ξανθή, η ηρωίδα του έργου δίνει φωνή. Στην καλύτερη περίπτωση έχουμε γνωρίσει τέτοιες γυναίκες σε λίγο μεγαλύτερες γενιές: γυναίκες που θεωρούν αυτονόητη την εξάρτηση και την υποταγή στον άντρα και σύζυγο, γυναίκες των οποίων η πεθερά θεωρεί αυτονόητη αυτήν την υποταγή κι ας είναι κι η ίδια γυναίκα, μια που και εκείνη αυτό έχει κάνει, μια αλυσίδα υποταγής και κακοποίησης με ρίζες πολύ παλιές. Νομίζω πως μια φράση του έργου το λέει άμεσα και καθαρά:
«να φύγω – και πού να πάω; Δεν είχα ούτε χαρτί δημοτικού».
Θα μπορούσε το «ΚΛΥΣΜΑ» να έχει μια διαχρονική-συμβουλευτική «επίδραση» στο κοινό;
Δεν πιστεύω καθόλου στην έννοια της «συμβουλής», ούτε στο θέατρο ούτε στη ζωή. Αλλά το θέατρο μπορεί να βάλει έναν καθρέφτη απέναντι μας, και η άμεση, απλοϊκή σχεδόν, δοσμένη με πολύ χιούμορ αλλά και εντελώς σωματοποιημένη αποδοχή της θέσης που η κοινωνία μας επιφύλασσε στις γυναίκες που – πολλούς ανθρώπους σίγουρα ως και στη δική μου γενιά – μας γέννησαν και μας μεγάλωσαν είναι λόγος να αναλογιστεί κανείς πόσες από τις ατομικές και κοινωνικές παθογένειες, για όλα τα φύλα, μπορεί να έχουν την βάση τους εκεί. Βλέποντας την Αλεξία να ερμηνεύει την Ξανθή σκεφτόμουν πόσες τέτοιες γυναίκες ξέρω, πόσο αυτονόητη θεωρούσε, όταν μεγάλωνα, η κοινωνία (και ίσως και οι ίδιες) τη θέση τους.
Ποιο μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της παράστασης;
Αυτό που θα έστελνα σε κάθε θεατή κάθε παράστασης. Να αφεθεί σε αυτήν με καθαρή καρδιά.
Ετοιμάζετε κάτι άλλο για φέτος; Ποια είναι τα «άμεσα» σχέδιά σας;
Στις 5 Φεβρουαρίου έκανε πρεμιέρα στο θέατρο «Μπέλλος» στην Πλάκα η παράσταση «Μαύρη Μαγεία ή Άσε τους νεκρούς να πεθάνουν» σε κείμενο και σκηνοθεσία του Γιάννη Αποσκίτη, η οποία θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15, ενώ τον ερχόμενο μήνα ξεκινώ πρόβες για τη «Γραμμή του Ορίζοντος» του Χ. Βακαλόπουλου, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παύλου, η οποία θα παρουσιαστεί μετά το Πάσχα στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
Ποια είναι η ατάκα που «λατρέψατε» σ’ αυτό το έργο;
Το… ακανθώδες ερώτημα του Κλύσματος, στο οποίο δανείζω τη φωνή μου: «ποιος είναι ο Στόκλης»; Η απάντηση κάθε Παρασκευή από σκηνής, στο θέατρο Αλκμήνη!
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής "Βεάκη" (1998), πτυχιούχος του Τμήματος Επικοινωνίας κ ΜΜΕ του ΕΚΠΑ (2007) και κάτοχος Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Πολιτιστική Διαχείριση από το Πάντειο Πανεπιστήμιο (2020), Το 2002-2003 παρακολούθησε το Εργαστήρι Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου (Υποκριτική). Συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, καθώς και στο ελεύθερο θέατρο, σε κείμενα των Αισχύλου, Αριστοφάνη, Μολιέρου, Μαριβώ, Ντοστογιέφσκι, Γκόγκολ, Δ. Σωτηρίου, Θερβάντες, Λαμπίς, Γουόλς, Γκετς, Μάτεσι, Ο' Νηλ, Π. Κάρτερ, Ιάσονα Σίγμα, Δημοσθένη Παπαμάρκου, Μπρέχτ, Φριό, Κάφκα, Τάναχιλ, Μ. Κρανάκη. Έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικές σειρές. Από το 2010 ως το 2013 εργάστηκε στη Γαλλία στο Théâtre des Amandiers(Nanterre, Παρίσι) και το Théâtre Liberté (Τουλόν).
Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, πατήστε ΕΔΩ
Για τον aylogyros news και τον Παύλο Ανδριά
