Πολύμνια Ρέγκου: «Πάντρεψα τις δυο αγάπες μου μέσα σε  αυτό το βιβλίο»

Πολύμνια Ρέγκου: «Πάντρεψα τις δυο αγάπες μου μέσα σε αυτό το βιβλίο»

Κουβέντα στην «αυλή» με την συγγραφέα Πολύμνια Ρέγκου, με αφορμή την έκδοση του βιβλίο της «Πολεμίστρες στη στέγη», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κάπα εκδοτική

 

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Αγαπώ την ιστορία. Αγαπώ την συγγραφή. Πάντρεψα τις δυο αγάπες μου μέσα σε  αυτό το βιβλίο. Έκανα ότι κάνω κι όταν μαθαίνω στα παιδιά μου Ιστορία. Έβαλα φανταστικούς ήρωες μέσα σε πραγματικά γεγονότα. Έτσι η πληροφορία μένει καλύτερα στη μνήμη. Σκέφτηκα να το δοκιμάσω και σε ενήλικους αναγνώστες, σε μια προσπάθεια να τους θυμίσω σημαντικά γεγονότα, ονομασίες ολόκληρων περιοχών, κτίρια που δεν υπάρχουν πια και προσωπικότητες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο παρελθόν. 

Θυμάστε αν υπήρξε στη σκέψη σας ως παιδί, η ιδέα ν’ ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

Δεν ήταν μόνο σκέψη, ήταν καθημερινότητα. Κρατούσα πάντα ημερολόγιο, γράφοντας όχι μόνο πως πέρασα την ημέρα αλλά και σκέψεις, φοβίες, μυστικά. Έγραφα ποιήματα, όχι πάντα με χαρούμενο περιεχόμενο, γιατί ως έφηβη είχα περίεργες ανησυχίες. Συνέχισα να γράφω μεγαλώνοντας, χωρίς ποτέ να φανερώνω τα γραπτά μου. Μέχρι που φτάσαμε στο σήμερα.

Δώστε μας το «πλαίσιο» στο οποίο εξελίσσεται η πλοκή σε αυτό σας το πόνημα.

Σκηνικό είναι το Παλαιό Φάληρο και γενικότερα μέρη της Αθήνας, λίγο πριν το Β ΄Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκειά του και περίπου δέκα χρόνια μετά τη λήξη του. Χρησιμοποιώ τις παλιές ονομασίες των περιοχών της πρωτεύουσας. Έτσι το Ελληνικό λέγεται Χασάνι, η Δάφνη, Κατσιπόδι, ο Νέος Κόσμος, Δουργούτι. Δυο νέοι γνωρίζονται, παντρεύονται και δημιουργούν οικογένεια. Μπλέκουν, οι ίδιοι αλλά και οι κοντινοί τους άνθρωποι, σε πραγματικές καταστάσεις της εποχής. Ζουν, πολεμούν, αντιστέκονται. Κάποιοι γίνονται ήρωες, προδότες, επαναστάτες, πάντα σύμφωνα με τον χαρακτήρα τους και τις τραγικές συνθήκες που βιώνουν. Ταξιδεύουν, παιδεύονται, χάνονται αλλά επιστρέφουν πάντα στην περιοχή τους, και πιο συγκεκριμένα στην εστία των δύο βασικών ηρώων, που είναι το σπίτι με τις πολεμίστρες στη στέγη.

Οι ήρωες του βιβλίου σας διαγράφουν τη δική τους πορεία μέσα στο κείμενο ή ακολουθούν κατά γράμμα το αρχικό σχέδιο του συγγραφέα;

Γράφοντας, διαπίστωσα πως ο συγγραφέας μπορεί να διαμορφώνει  τον χαρακτήρα και τα βασικά στοιχεία ενός ήρωα αλλά από ένα σημείο και μετά, ο ήρωας μπορεί να ξεφύγει από το αρχικό σχέδιο. Κάτι που δεν είχες σκεφτεί να γράψεις αρχικά, μπορεί να αλλάξει όλη την πορεία του ήρωα σου και γιατί όχι, βασικά κομμάτια της ιστορίας. Για παράδειγμα δημιούργησα έναν χαρακτήρα, που τον θεωρούσα αρχικά βοηθητικό. Ήθελα απλώς να λειτουργήσει ως «από μηχανής θεός» σε κάτι. Αυτός όμως εξελίχθηκε και κατέληξε να έχει βασικό ρόλο.

Είναι εύκολο να μας εκθέσετε τα συναισθήματα που νιώσατε τελειώνοντας αυτό σας το έργο;

Καθώς το τελείωνα, είχα αρχίσει να σκέφτομαι το επόμενο. Έχω σκοπό να συνθέσω μια τριλογία. Η ιστορία μου δεν τελειώνει, συνεχίζεται. Κλείνω χαρακτηριστικά με τη φράση: «Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία…» κι έχω σκοπό το επόμενο να λέγεται έτσι ακριβώς: «Μια Άλλη Ιστορία». Έτσι λοιπόν ένιωσα σίγουρα τεράστια χαρά που έβαλα το τελευταίο σημείο στίξης στις Πολεμίστρες, ένιωσα όμως κι ενθουσιασμό γιατί θα ξεκινούσα να γράφω την Άλλη Ιστορία, που την είχα ήδη στο μυαλό μου. Οι ήρωες μεγαλώνουν, ωριμάζουν και μπλέκουν σε νέες περιπέτειες.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;

Είμαι από τη φύση μου απίστευτα αισιόδοξη. Δε σημαίνει πως ήρθαν εύκολα τα πράγματα στη ζωή μου, όπως και των περισσοτέρων ανθρώπων αλλά πιστεύω πως «δεύτερη ζωή, δεν έχει», όπως έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης. Πρέπει να βλέπουμε το καλύτερο μέσα σε αυτήν, για να την ζήσουμε και καλύτερα.

 

2. κολαζ στεγες πολεμιστρες

 

Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σας;

Είμαι μητέρα δυο παιδιών που πηγαίνουν στο Δημοτικό, ακόμη. Παράλληλα εργάζομαι τριάντα χρόνια, χωρίς ποτέ να σταματήσω. Η καθημερινότητα λοιπόν περιλαμβάνει ό,τι ζει μια εργαζόμενη μητέρα. Ένα ατέλειωτο τρέξιμο από το πρωί ως το βράδυ. Ξύπνημα πολύ πρωί, δουλειά, deadlines, εξωσχολικές δραστηριότητες παιδιών, διαβάσματα, νοικοκυριό.  Προσπαθώ να κάνω πράγματα που αγαπώ ενδιάμεσα. Διαβάζω βιβλία μέσα στο μετρό, κάνω τζόκινγκ όσο τα παιδιά είναι σε κάποια δραστηριότητα κι όταν έχω πιο πολύ χρόνο γράφω. Ειδικά το γράψιμο είναι διαφυγή και μικρή πολυτέλεια για εμένα. 

Σε ποιο στάδιο πιστεύετε ότι βρίσκεται η σχέση του Έλληνας με το βιβλίο;

Όπως σας είπα είμαι αισιόδοξη. Νομίζω πως πάμε καλά. Βλέπω κόσμο να διαβάζει στα μέσα μεταφοράς, στις παραλίες. Βέβαια τα έξυπνα κινητά βάζουν λίγο τρικλοποδιές σε αυτό, μας αποσυντονίζουν όλους. Το βιβλίο όμως, είναι ένα όμορφο αντικείμενο, με ψυχή, μυρωδιά κι άπειρες εικόνες, αν το διαβάσεις. Νομίζω πως δε θα νικηθεί τόσο εύκολα.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή στο χώρο του πολιτισμού;

Θα ήθελα να υπάρξει σημαντική αλλαγή στον τρόπο που χειρίζονται τον πολιτισμό τα σχολεία. Θα άλλαζα λοιπόν την Εγκύκλιο Λειτουργίας τους, σε αυτό το κομμάτι. Τακτικές επισκέψεις ανθρώπων της τέχνης στους χώρους εκπαίδευσης, ώστε να τους γνωρίζουν οι νεαροί μαθητές. Να τους ρωτούν για την τέχνη τους και τα ερεθίσματα τους. Επίσης θα όριζα ένα ελάχιστο αντίτιμο, αν όχι καθόλου, για την επίσκεψη μικρών παιδιών σε εκθέσεις, μουσεία, θέατρα. Μια τετραμελής οικογένεια για παράδειγμα, πρέπει να πληρώσει αρκετά για να επισκεφθεί ένα μουσείο, αν τα παιδιά τους είναι πάνω από πέντε χρονών. Αν συνδυάσει την έξοδο με ένα παγωτό ή καφέ, το κόστος είναι αποτρεπτικό. Συνεπώς προτιμούμε οι περισσότεροι,  την έξοδο  μόνο για παγωτό.

 

Πολ. Ρέγκου φωτογραφία

 

Γεννήθηκα τη δεκαετία του 1970 στην Αθήνα. Μεγάλωσα στον Άγιο Δημήτριο. Άρχισα να εργάζομαι από τα 18 μου χρόνια σε Χρηματιστηριακή Εταιρεία. Έμεινα στο χώρο 13 χρόνια, στην θέση της αντικρίστριας, έχοντας πετύχει στις εξετάσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, για τη σχετική άδεια.

Παράλληλα σπούδασα στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδος, (Deree) από το οποίο αποφοίτησα το 1998. Τον ίδιο χρόνο ολοκλήρωσα το 1ο έτος για το Diploma in Translation, στην Αμερικανική Ένωση. Το 2007 παρακολούθησα Σεμινάριο Συγγραφής Μυθιστορήματος στο ΕΚΕΒΙ, με εισηγητή τον συγγραφέα, κύριο Βαγγέλη Ραπτόπουλο. Μιλώ Αγγλικά και Γαλλικά. Από το 2005, εργάζομαι στον χώρο των Νομικών Εκδόσεων. Είμαι παντρεμένη και μητέρα δυο παιδιών.

Παύλος Ανδριάς για τον aylogyros news



Εγγραφή στο Newsletter μας

Please enable the javascript to submit this form

© 2004 - 2024 All Rights Reserved. | Φιλοξενία & Κατασκευή HostPlus LTD

hostplus 35