Μαρία Σωτηριάδου: «Η υποκριτική ως μορφή τέχνης είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας»

Μαρία Σωτηριάδου: «Η υποκριτική ως μορφή τέχνης είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας»

Κουβέντα στην «αυλή» μας, συντροφιά με την ηθοποιό Μαρία Σωτηριάδου, έχοντας ως αφορμή την συμμετοχή της στην παράσταση «Τι θα πει ο κόσμος;» σε κείμενο και σκηνοθεσία του Σταμάτη Πακάκη στο θέατρο Faust.

 

 

Ξεκινώντας την κουβέντα μας, θα ήθελα να πάμε μερικά χρόνια πίσω και να σας ρωτήσω, τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;

Θα προσπαθήσω λίγο να ξεφύγω των τετριμμένων απαντήσεων, χωρίς όμως να αποφύγω το γενικότερο πλαίσιο. Η Μεσογειακή κοινωνία και ειδικότερα η Ελληνική, είναι μια κοινωνία φασαρίας και μπούγιου. Είναι γνωστό τοις πάσι, ότι οι Έλληνες, συνηθίζουμε να απαντάμε χωρίς να έχουμε ακούσει πραγματικά τον άλλον και πως ανεξαρτήτου ηλικίας, προσπαθούμε να επιβληθούμε των άλλων, θεωρώντας ότι η γνώμη μας είναι η πιο σωστή. Έτσι κανείς δεν ακούει κανένα και στις πλείστες των περιπτώσεων στην προσπάθεια μας να ακουστούμε, δυναμώνουμε την φωνή μας όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα να καταλήγουμε μαλωμένοι. Μαθαίνουμε λοιπόν από την νηπιακή κιόλας ηλικία να απαντάμε φωνάζοντας, στην προσπάθεια μας να ακουστούμε, μια και οι πρώτες νουθεσίες στα παιδιά είναι ένα ηχηρό «ΟΧΙ» χωρίς ποτέ να δίνονται περαιτέρω εξηγήσεις. Νομίζω λοιπόν, ότι αυτές οι κοινωνικές και οικογενειακές συμπεριφορές ήταν αυτές που με οδήγησαν πραγματικά στην υποκριτική! Η ανάγκη μου να επικοινωνήσω, αν ακούσω και να ακουστώ, να εκφράσω αλλά και να δημιουργήσω συναισθήματα με σκοπό να συνδεθώ με τους ανθρώπους γύρω μου σε ένα βαθύτερο επίπεδο χωρίς κανείς να με διακόπτει!

Τι σας έκανε να συμμετέχετε στην παράσταση «Τι θα πει ο κόσμος;» και ποιος είναι ο ρόλος σας σε αυτή;

Ως προς το πρώτο σκέλος της ερώτησης η απάντηση είναι πολύ εύκολη! Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης του έργου Σταμάτης Πακάκης! Έχω πλήρη εμπιστοσύνη στο ένστικτο του και στην επικοινωνιακή γραφή του! Ως προς το δεύτερο τώρα, η αλήθεια είναι ότι αυτήν την φορά, επιχειρώ βουτιά σε αχαρτογράφητα ύδατα, μια και ο ρόλος μου στην συγκεκριμένη παράσταση είναι πολύπλευρος και πολυσχιδής. Δεν μπορώ να αποκαλύψω πολλά μια και ο ρόλος εμπεριέχει το στοιχείο της έκπληξης. Συνοπτικά θα αναφέρω ότι είναι ο ρόλος της αφηγήτριας που μεταμορφώνεται για κάθε ήρωα του έργου στην Φωνή, που έρχεται να του ξυπνήσει τους πραγματικούς λόγους που τον οδήγησαν στο σήμερα!

 

 

Κοινωνική κωμωδία καταστάσεων! Πόσο εύκολα ή δύσκολα πιστεύετε ότι μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος του θεατή, σε μια κοινωνία που έχει «καταδικαστεί» να ακροβατεί ανάμεσα στο ψέμα και την υποκρισία, τα «θέλω» και τα πρέπει» των άλλων;

Η αλήθεια είναι ότι η κοινωνία μας ελάχιστα έχει εξελιχθεί στο πέρασμα των χρόνων. Μυστικά και ψέματα, κρυμμένες αλήθειες, ανεκπλήρωτα θέλω θυσία στον βωμό των κοινωνικών πρέπει συνεχίζουν να ορίζουν τις ζωές μας! Η υποκριτική ως μορφή τέχνης είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Βασίζεται στην ενσάρκωση διαφορετικών προσωπικοτήτων και λειτουργεί σαν ένας καθρέφτης που αντανακλά την υποκρισία της κοινωνίας ανά τους αιώνες. Η υποκριτική τέχνη έχει πιστεύω διττό χαρακτήρα. Μέσα από τους χαρακτήρες και τις ιστορίες που καλούμεθα να παρουσιάσουμε στο κοινό, μαθαίνουμε και εμείς ως άνθρωποι και ηθοποιοί να αναγνωρίζουμε συμπεριφορές, αξίες και αντιφάσεις που πολύ πιθανά αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε στην καθημερινότητά μας. Από την άλλη μεριά, αν αυτό που θέλουμε να μεταφέρουμε στο κοινό γίνει σωστά, τότε προκαλούμε τον θεατή να σκεφτεί και αυτός κριτικά για τον κόσμο γύρω του, να αναρωτηθεί για τις δικές του αξίες, τα πραγματικά θέλω του, αλλά και να θέσει υπό αμφισβήτηση τα «πρέπει» που του επιβάλλονται. Η επιτυχία μας θα είναι να καταφέρουμε τον θεατή να ταυτιστεί με τους χαρακτήρες των ηρώων και να βιώσει ένα είδος κάθαρσης, αντιλαμβανόμενος ότι δεν είναι μόνος, ότι και άλλοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις, να αισθανθεί ανακούφιση και γιατί όχι, να ξεκινήσει και αυτός να εκφράζει λόγο και συναίσθημα βασισμένο στην προσωπική του αλήθεια και όχι στα κοινωνικά πρέπει! Άλλωστε η πραγματική δύναμη του θεάτρου είναι να βοηθήσει τον θεατή να αντικρίσει τον κόσμο με νέα μάτια και να βοηθήσει στην δημιουργία μιας δικαιότερης και πιο ανθρώπινης κοινωνίας.

Ταυτίζεται η φιλοσοφία της παράστασης με το σήμερα; Θα μπορούσε αυτή η παράσταση να ήταν μια έκφραση της καθημερινότητάς μας;

Εξαιρετική ερώτηση! Από τον τίτλο και μόνο του έργου "Τι θα πει ο κόσμος;”, καταλαβαίνουμε πόσο σύγχρονο και επίκαιρο παραμένει το θέμα. Είναι μια ρεαλιστική παράσταση που απεικονίζει καταστάσεις και χαρακτήρες οικείους στο κοινό, και αναμφισβήτητα η ταύτιση θα είναι αναπόφευκτη! Σίγουρα λοιπόν, μπορεί να θεωρηθεί ως μια έκφραση της καθημερινότητας και όχι μόνο! Το θέατρο λειτουργεί ως καθρέφτης της πραγματικής κοινωνίας, αναδεικνύοντας με όποιον τρόπο μπορεί τα προβλήματα και τις ανισότητες, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Για μένα είναι και ένα όχημα που μας βοηθάει να φανταστούμε ένα καλύτερο μέλλον για μας και τις γενιές που έρχονται.

Ποιο μήνυμα – κάλεσμα, θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή ώστε να δει την παράσταση; Σας νοιάζει, «Τι θα πει ο κόσμος;»

Είναι μια παράσταση πρόσκληση πρόκληση! Ένα μαγικό ταξίδι σε μια εποχή σταθμό για την Ελληνική κοινωνία, ένα ταξίδι θύμησης και αυτοαναφοράς και γιατί όχι, ανακάλυψης και αποδοχής! Ένα ταξίδι που θα χαρίσει σε κάθε θεατή αυτό που πραγματικά αποζητά! Γέλιο, χαρά, προβληματισμό και συγκίνηση σε μέγιστο βαθμό! Μια εξαιρετική ομάδα ταλαντούχων ανθρώπων, θα είναι από την Τετάρτη 9 Οκτώβρη 2024 και κάθε επόμενη Τετάρτη στις 20.00, προσοχή για συγκεκριμένες παραστάσεις- στο θέατρο Faust στο Μοναστηράκι, έτοιμη να δώσει τον καλύτερο της εαυτό! Ο Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος, ο Σταμάτης Πακάκης, η Αλεξία Παπαθανασίου, η Αγγελική Παρδαλίδου, η Κατερίνα Πεφτίτση και η υποφαινόμενη θα κάνουμε τα πάντα για να έχετε ένα υπέροχο θεατρικό βράδυ! Άλλωστε τι θα πει ο κόσμος αν αποτύχουμε να κρατήσουμε τις υποσχέσεις μας;

 

τι θα πει2

 

Θα σας δούμε και κάπου αλλού φέτος; Ποια είναι τα «άμεσα» σχέδιά σας; Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;

Tα άμεσα σχέδια μου είναι η παράσταση μας να σκίσει, γιατί έχουμε βλέπετε και ένα παρελθόν που πρέπει να δικαιωθεί για μια ακόμα φορά! Η αγαπημένες μου ατάκες πολλές, η πλέον αγαπημένη είναι από το ομώνυμο τραγούδι της παράστασης σε στίχους της μοναδικής Κωνσταντίνας Χρήστου!

«Σόδομα Γόμορρα σε τόσα σπίτια

μισά στ΄ αλήθεια και μισά στα παραμύθια

Κινήσου γρήγορα, τελειώνει ο χρόνος

Θα μας προλάβει και θα πει πρώτος ο κόσμος,

Τι θα πει ο κόσμος;»

 

Για περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση, πατήστε ΕΔΩ

Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά



Εγγραφή στο Newsletter μας

Please enable the javascript to submit this form

© 2004 - 2024 All Rights Reserved. | Φιλοξενία & Κατασκευή HostPlus LTD

hostplus 35