Κουβέντα στην «αυλή» μας με την συγγραφέα Χαραλαμπία Πνευματικού, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίο της «Τα μανικετόκουμπα: μια ποιητική μεταγραφή του αλγεινού έρωτος», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κυβέρτι
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Ξεκίνησα να γράφω το εν λόγω βιβλίο λίγο πριν φτάσει η Πανδημία στην Ελλάδα. Μόλις είχε κυκλοφορήσει το «Σε τρίτο ερωτικό-χαϊκού» από τις Εκδόσεις Ιωλκός τον Δεκέμβρη του 2019, το οποίο το είχα εμπνευστεί καθαρά από προσωπικά ερωτικά μου βιώματα, κι ένιωθα την ανάγκη να αντλήσω έμπνευση από εξωτερικά ερεθίσματα. Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω. Τυχαία, εκείνη την περίοδο, ανακάλυψα την τέχνη της χαρακτικής μέσα από σπουδαία έργα σύγχρονων δημιουργών και μαγεύτηκα. Ουσιαστικά, στην αρχή προσπάθησα να μεταγράψω τις εικόνες που έβλεπα σε ποιήματα. Και κάπως έτσι, κύλησε και μέσα στα χρόνια εξελίχθηκε σ’ ένα ολοκληρωμένο έργο.
Δώστε μας το «πλαίσιο» στο οποίο κινείται αυτό το εγχειρίδιο.
Η συλλογή «Τα μανικετόκουμπα: μια ποιητική μεταγραφή του αλγεινού έρωτος» κινείται γύρω απ’ την ιδέα του έρωτα· του έρωτα όμως που, όπως υποδηλώνει κι ο τίτλος, πονά, που λαβώνει και τυραννά την ψυχή· του έρωτα που συνεπαίρνει και χαράσσει τη γυναικεία (και όχι μόνο) ύπαρξη.
Είναι εύκολο να μας εκθέσετε τα συναισθήματα που νιώσατε τελειώνοντας αυτό σας το έργο;
Όταν πια ολοκλήρωσα, και αργότερα κυκλοφόρησα από τις Εκδόσεις Κυβέρτι, τούτο το πόνημα, ένιωθα – και εξακολουθώ να νιώθω – πανευτυχής. Είναι ένα δημιούργημά μου για το οποίο θα είμαι πάντοτε περήφανη και νιώθω ότι μέσω αυτού έφερα στο φως στην πραγματική ποιητική μου ταυτότητα. Το πιστεύω βαθιά αυτό το βιβλίο!
Η αισιοδοξία υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας και κατά πόσο μεταφέρεται στον γραπτό σας λόγο;
Θα έλεγα ότι στο βάθος είμαι ένας αισιόδοξος άνθρωπος, παρότι ο περίγυρός μου ίσως δεν έρχεται και πολύ συχνά αντιμέτωπος μ’ αυτή μου την πλευρά. Το όποιο αισιόδοξο συναίσθημα νιώθω, πάντως, δεν μεταφέρεται τόσο έκδηλα στη γραφή μου, και το γνωρίζω αυτό. Ειδικά το πρώτο μου βιβλίο θα το χαρακτήριζα αρκετά πεσιμιστικό. «Τα μανικετόκουμπά» μου, ωστόσο, νιώθω ότι διαφέρουν, παρότι μεταφέρουν την αλγεινή πλευρά του ερωτικού συναισθήματος.
Σε ποιο στάδιο πιστεύετε ότι βρίσκεται η σχέση του Έλληνα με το βιβλίο;
Θεωρώ, κρίνοντας βέβαια απ’ τον κύκλο μου, πως ο Έλληνας, σε γενικές γραμμές, διαβάζει. Δεν εξετάζω το τι και το πόσο διαβάζει, απ’ οπουδήποτε μπορούμε να αντλήσουμε όμορφα νοήματα και χρήσιμες πληροφορίες. Θα ‘θελα, βέβαια, η ποίηση να μη θεωρείται ως είδος «για τους λίγους» και να την προτιμούνε για ανάγνωσμά τους πιο συχνά και περισσότεροι.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιον νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή στον χώρο του πολιτισμού;
Αν μου δινόταν ποτέ η δυνατότητα, θα έπαιρνα μέτρα σχετικά με την ανοικοδόμηση όλων αυτών των, άλλοτε σπουδαίων, ερειπωμένων νεοκλασικών της πρωτεύουσας, αλλά και ολόκληρης της χώρας, και τη μετατροπή τους σε εστίες μάθησης και πολιτισμού.
Η Χαραλαμπία Πνευματικού γεννήθηκε το 1998 και μεγάλωσε στο χωριό της, τη Δήμητρα Αρκαδίας. Είναι απόφοιτη Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και μεταπτυχιακή φοιτήτρια Δημόσιας Ιστορίας στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Από νωρίς ακολούθησε την αγάπη της για τη μουσική και μυήθηκε στον κόσμο της παραδοσιακής και βυζαντινής μουσικής πλάι στη διεθνώς διακεκριμένη ερμηνεύτρια Νεκταρία Καραντζή. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί μαθήματα σύγχρονου τραγουδιού ενώ το 2023 κυκλοφόρησε το πρώτο της προσωπικό τραγούδι σε στίχους και μουσική της ίδιας με τίτλο «Στο πλάι σου». Πολυσχιδής κι ανήσυχη προσωπικότητα, πολύ σύντομα διοχέτευσε τη δημιουργικότητά της και στη γραφή. Το 2019 κυκλοφόρησε το πρώτο της ποιητικό βιβλίο με τίτλο «Σε τρίτο ερωτικό-χαϊκού» από τις εκδόσεις Ιωλκός. Με «Τα μανικετόκουμπα: μια ποιητική μεταγραφή του αλγεινού έρωτος» ουσιαστικά ξανασυστήνεται στο αναγνωστικό κοινό με την πραγματική ποιητική της ταυτότητα.
Παύλος Ανδριάς για τον aylogyros news
