Μια κυρία των γραμμάτων, μια γυναίκα γεμάτη ζωή, που όποιος είχε ή έχει την τύχη να την γνωρίσει από κοντά, θα γοητευτεί από τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την αξία των πραγμάτων, το νόημα για τη ζωή, τη σοφία των λέξεων, αλλά εκεί που θα νιώσει το «χάδι» της, είναι όταν ακούσει το λόγο της: προφορικό ή γραπτό…
Ποτέ δεν χρησιμοποίησε το λόγο της για να παραπλανήσει τον αναγνώστη ή για να του περάσει λανθασμένα μηνύματα, εξυπηρετώντας δικές ανάγκες προβολής στο χώρο που κινείται και ξεδιπλώνει το «πλούσιο» σε σοφία, έργο της.
Είναι ένας εργάτης των τεχνών και τάσσεται υπέρ εκείνων που αγωνίζονται για όσα συντελούν στην πρόοδο και την ανοδική εξελικτική πορεία της κοινωνίας μας.
Με όπλα της τη «Λογική» και την «Ελευθερία», σηκώνει το κεφάλι ψηλά και αγωνίζεται για το αυτονόητο: τη δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερων ιδεών, γνωρίζοντας φυσικά τις δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος, όταν ο κόσμος γύρω της είναι «όμηρος» του φόβου και της ανασφάλειας.
Έτσι, μέσα από τη θεματολογία των βιβλίων της, φροντίζει να δίνει «τροφή» στον αναγνώστη, προσπαθώντας να τον κρατήσει πνευματικά ξάγρυπνο, σίγουρη πως η επόμενη ημέρα θα είναι καλύτερη… αδιαφορώντας αν κάποιοι συνεχίζουν να βλέπουν τα πάντα γύρω τους καταστραμμένα και νοσηρά.
Όμως, όσα κι αν πει ή γράψει κάποιος για την Μαργαρίτα Αρβανίτη, θα είναι λίγα. Έτσι, της ζητήσαμε να μας μιλήσει η ίδια για τα όσα «κρύβει» στην ψυχή της και σίγουρα θα ήθελε να μοιραστεί μαζί μας…
Μελετώντας κάποιος τα γραπτά σας, εύκολα καταλαβαίνει πως είστε ένας άνθρωπος που τάσσεται υπέρ της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, την αναζήτησης της αλήθειας και την απόδοση του «δικαίου». Τι είναι αυτό που σας ωθεί και σας δίνει δύναμη να συνεχίζεται τον «αγώνα» σας, σε μια κοινωνία που εθελοτυφλεί;
Πιστεύω ότι η κοινωνία δεν εθελο-τυφλεί στο σύνολό της, παρά μόνο το ποσοστό των πολιτών που τάσσονται με το ψεύδος και το άδικο όταν εκεί εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους. Το πρόβλημα είναι όταν οι υπόλοιποι χωρίς συμφέρον, με δυσάρεστες συνέπειες για τη ζωή τους, διαμορφώνονται επί σειρά ετών από τη παρα-πληροφόρηση της κυβερνητικής γραμμής σε θύματα σύγχυσης λανθασμένων εντυπώσεων και επιλογών, ενστερνίζονται σαν δικά τους συμφέροντα, τις επιλογές και συμφέροντα της εξουσίας και το χειρότερο δεν το καταλαβαίνουν γιατί αν το καταλάβαιναν δεν θα το επέτρεπαν! Και, όταν έρχεται η ώρα υλοποίησης των κυβερνητικών σχεδίων, παρουσιάζονται αυτά σαν έργο εκπλήρωσης της λαϊκής εντολής! Η έντονη επιθυμία μου αντίστασης ενάντια στην επιδιωκόμενη ποδηγέτηση μας, γίνεται δύναμη επιστράτευσης του λόγου μου για επικοινωνία αφύπνισης της «ζημιάς» που συντελείται σε βάρος του λαού, να γίνεται συνένοχος στα βάσανά του! «Ο καθείς και τα όπλα του» λέει ο ποιητής. Το δικό μου όπλο, ό λόγος μου, στο βαθμό που μπορώ και μου επιτρέπεται ακόμα να τον χρησιμοποιώ.
Η αγάπη σας για την τέχνη και τη δημιουργία του ωραίου, μαγνητίζει τη σκέψη του αναγνώστη και τον πάει ένα βήμα παρακάτω, τον φέρνει πιο κοντά στο να γευτεί τους καρπούς της ψυχικής ευφορίας. Θα ήθελα να μας μιλήσετε γι’ αυτή σας τη διαδρομή και το ταξίδι σας μέσα στις εικόνες και τις λέξεις.
Η λύση των προβλημάτων είναι που οδηγεί στη κάθαρση και στη ψυχική ευφορία που εντοπίσατε! Αυτή τη λύση επιδιώκω βιβλίο το βιβλίο, η οποία διαμορφώνεται σε ταξίδι επικοινωνίας νοημάτων και συναισθημάτων με αφετηρία τον νου και τη ψυχή μου, και ποθητό προορισμό τη συνάντηση μου με τον αναγνώστη, στην επιθυμία μου να εναποθέσω στοργικά στη ψυχή του, να μοιραστώ μαζί του, γνώσεις και εμπειρίες που κατέκτησα με πολύ κόπο και χρόνο οι οποίες στηριγμένες σε επιστημονική βάση να μπορούν να λειτουργήσουν καταλυτικά και στηρικτικά στα Όνειρά του! Ταξίδι αναζήτησης, το οποίο πραγματώνεται με την αρωγή των λέξεων οι οποίες προσεκτικά επιλεγμένες να μην παρερμηνεύουν, να γεννάνε εικόνες, να δυναμιτίζουν συναισθήματα κυρίως όμως να υπηρετούν με διαύγεια, τη σαφήνεια τα νοήματα που κυοφορούν καθώς «Η χειρότερη τραγωδία για έναν ποιητή είναι να τον θαυμάζουν επειδή δεν τον καταλαβαίνουν!»- Ζαν Κοκτώ, στόχο έχουν τα θέματα των βιβλίων και τα μηνύματα τους να μπορούν να συν-αρπάζουν= να παίρνουν μαζί τους δηλαδή, όλο και περισσότερους αναγνώστες - συνταξιδιώτες στο Όραμα για καλύτερη ζωή! Έχουμε ανάγκη από τη συλλογική προσπάθεια καθώς «Η ζωή χωρίς κόπο δεν βγαίνει. Με το αναπόφευκτο συμφιλιωμένοι, συνοδοιπόροι σε κοινή διαδρομή, με μια μερίδα κουράγιο στο δισάκι άντε να βάλλουμε και εμείς ένα χεράκι το Ταξίδι να βγει…για εκεί που το έδαφος υπόσχεται πιο στέρεα ζωή.» * Από τη ποιητική μου συλλογή ΑΝΑ-ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ).
Η γραφή σας είναι πλημμυρισμένη από αισθήματα, νοήματα και έννοιες, που δύσκολα κάποιος θα επιχειρούσε να «πειραματιστεί» μαζί τους. Εσείς όμως, «δαμάζοντας» τις λέξεις δημιουργείτε ένα συγκροτημένο πλαίσιο γραφής, άξιο θαυμασμού. Είναι στη φύση σας τελικά να καταπιάνεστε με τα δύσκολα;
Σε ευχαριστώ πολύ, με τιμάει η γνώμη σου! Υποχρεωμένη είμαι, όλοι μας είμαστε, να μας απασχολούν τα δύσκολα και δυσάρεστα προσωπικά και κοινωνικά, γιατί στην απουσία της επαγρύπνησής μας για έγκαιρη αποφυγή ή αντιμετώπισή τους εισβάλλουν και καταλύουν τα ωραία και ευχάριστα που θέλουμε να έχουμε στη ζωή μας. Οι άνθρωποι όμως γενικότερα δεν θέλουν να ασχολούνται με τα δύσκολα, γιατί στεναχωριούνται ή αδιαφορούν, με ανάλογες και δυσάρεστες επιπτώσεις στη προσωπική και κοινωνική μας ζωή. Το κράτος το επιδιώκει και το επιδεινώνει! Μας κρατά συνεχώς «ομήρους» των οικονομικών προβλημάτων και της κρίσης των αξιών που συνακολουθούν και απασχολημένοι εμείς καθημερινά με το ανέλπιδο σχεδόν κυνήγι της επιβίωσης που προηγείται αλλά και με τα δυσάρεστα κοινωνικά , φόνους, βιασμούς, εκβιασμούς και ληστείες κλπ. κλπ. κουρασμένοι και απογοητευμένοι δεν έχουμε ούτε τον χρόνο ούτε τη διάθεση να αξιολογήσουμε τι πραγματικά φταίει για όσα ζούμε, όσο η παραπληροφόρηση σταγόνα - σταγόνα σταλάζει το δηλητήριό στο μυαλό μας, τη δική της φτιαχτή εκδοχή, με αποτέλεσμα οι λαοί όπως δείχνει και η μελέτη της ιστορίας , να φτάνουν να κοιτάζουν με απάθεια και αμηχανία τον επικείμενο χαμό τους, όσο οι κυβερνήσεις εδραιώνουν στην απουσία των ελέγχων μας, τον απολυταρχισμό τους! Πως να μην ασχοληθείς με τα δύσκολα, όταν κινδυνεύουν αξίες που τις έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη για επιβίωση και ευτυχία!
Οι τίτλοι των βιβλίων σας, μας μιλούν για αγάπη για τη ζωή, τον έρωτα, για ανθρώπινες σχέσεις που αγωνίζονται να επιβιώσουν σε μια κοινωνία που αδιαφορεί και αγνοεί την πραγματική έννοια της ευτυχίας. Είναι η ζωή μας άραγε ένα ανεκπλήρωτο όνειρο ή τα γεγονότα και οι καταστάσεις μας αναγκάζουν να πάρουμε άλλη κατεύθυνση;
Η ζωή μας είναι προσωπική μας ευθύνη. Η ζωή προχωράει μέσα από τη πάλη των αντιθέσεων, βάζει όμως προβλήματα που μπορεί να λύσει και περιμένει από εμάς κάνοντας χρήση της γνώσης των νόμων και των κανόνων που τη διέπουν, με δικές μας πράξεις να οδηγηθούμε παρά τα δύσκολα στη λύση! Το κάνουμε? Τίποτα δεν μας χαρίζεται! Ο Θεός και Δημιουργός ή η Φύση αν κάποιος θέλει έτσι να το δει, έχει χαρίσει μοναδικά και μόνο στον άνθρωπο προσόντα, τη Λογική και την Ελευθέρα βούληση των επιλογών προκειμένου να διαμορφώνει ο ίδιος τη ποιότητα της ζωής του. Τον προστατευμένο παράδεισο τον χάσαμε ανεπιστρεπτί! Ούτε κανείς από μηχανής θεός θα έρθει να μας σώσει. Αν δεν φροντίσουμε εμείς για τον εαυτό μας και τα όνειρά μας, κανείς δεν θα το κάνει για μας!!! Και τότε θα μιλάμε για ανεκπλήρωτα όνειρα και για καταστάσεις που μας ανάγκασαν να πάρουμε άλλη κατεύθυνση, γιατί δεν προνοήσαμε εγκαίρως για την αποφυγή τους, γιατί δεν επιδιώξαμε να μάθουμε, αφεθήκαμε στη παραπληροφόρηση, ζυμωθήκαμε στο ψέμα, αφεθήκαμε στη ποδηγέτησή μας, παραδώσαμε τον έλεγχο της ζωής μας σε όσους κινούν τα νήματα της ζωής, πληγώσαμε τη θρησκευτικότητα χάριν της θρησκοληψίας, μπερδέψαμε τη φιλοπατρία με τη στείρα προγονολατρείας… δεν ανταποκριθήκαμε γενικότερα στην ωριμότητα χρήσης των θεϊκών προσόντων μας, της Λογικής και της Ελευθέρας βούληση των επιλογών για εκπλήρωση των Ονείρων μας! Υπάρχει βέβαια και το ξάφνιασμα του απροσδόκητου που σε πάει «αλλού γι’ αλλού», όπως η πανδημία αλλά και εκεί, η συνετή χρήση του «οπλοστασίου» που διαθέτουμε σαν δισυπόστατο ον από πνεύμα και ύλη που είμαστε, μπορεί να κάνει την υπέρβαση!
«Ξεπέρνα τον φόβο, ζήσε το θαύμα»… Ένα βιβλίο σταθμός, ένα βιβλίο που κάθε του σελίδα μαρτυρά το πόση δύναμη έχει ο άνθρωπος μέσα του, αλλά και πόσο πάθος, κουράγιο και υπομονή έχει ο δημιουργός του, ώστε να το ολοκληρώσει και να το προσφέρει απλόχερα στον αναγνώστη, ως δώρο ζωής… Έτσι δεν είναι;
Έτσι ακριβώς ένοιωσα και έτσι έγραψα το βιβλίο, σαν εγχειρίδιο» δύναμης, σαν το δικό μου λιθαράκι προσφοράς στο κοινωνικό μας γίγνεσθαι όπου ο καθένας μαθαίνει από τους άλλους και οι άλλοι από εμάς!!! Το δώρο που προσφέρει στους αναγνώστες με την ωριμότητα αποδοχής που χρειάζεται, είναι ο λιγότερος χρόνος πρόσβασης στην έτοιμη γνώση που περιέχει, όταν για μένα χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια περίπου για την αναζήτηση, έρευνα, συγκέντρωση και μελέτη των νόμων, κανόνων, ιατρικών ζητημάτων, και στηρικτικών συμπεριφορών ζωής, για όλο τον κύκλου της ζωής, προκειμένου η γνώση τους στηριγμένη σε επιστημονική βάση να μπορεί να οδηγήσει στο ξεπέρασμα των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η βίωση του θαύματος της ζωής. Με αφορμή τον καρκίνο μαστού που απειλεί την ηρωίδα μου στη μυθιστορία του βιβλίου προβαίνω στη θεωρητική «θωράκιση» του νου και της ψυχής προκειμένου να έχει να δώσει προτάσεις και λύσεις στο σώμα και στο στήθος, όταν νοσούν. Δεν πρόκειται όμως για βιβλίο που γεννάει τη θλίψη ή το κλάμα! Αντίθετα μετά το πρώτο ξάφνιασμα, αποδυναμώνει τον φόβο έως τον απομυθοποιεί, κυρίως τον φόβο του θανάτου, δυναμώνει την αγωνιστικότητα, τη διεκδίκηση του προσδόκιμου χρόνου ζωής μαζί και της ευτυχίας που μας ανήκει! Σε «πόλεμο» βρίσκεται ανά τους αιώνες ο άνθρωπος με τις αρρώστιες και τη κοινωνία του! Δεν συμβαίνει για πρώτη φορά, και όταν έρχεται το ξάφνιασμα του απροσδόκητου να απειλήσει και τη δική μας ύπαρξη όπως συμβαίνει σήμερα με τη πανδημία, δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια πρόωρου «πένθους» ! Η ζωή μας καλεί, αυτό κάνει και το βιβλίο, στοχοπροσηλωμένοι στη προτεραιότητα που έχει η στήριξη της, έναντι του φόβου που γεννάει η απειλή της, να σημάνουμε επιστράτευση των δυνάμεων που διαθέτουμε, να δομήσουμε νέες εκεί που δεν έχουμε για έγκαιρη και νικηφόρα αντιμετώπισή των δυσκολιών σε όλα τους τα μέτωπα! Η ζωή μια κλαίει και μια γελάει, αν αντέξουμε το κλάμα της, δίνουμε δυνατότητα στον εαυτό μας να ζήσουμε και το γέλιο της ενώ στο μεσοδιάστημα, φροντίζουμε, να ανθίζουν χαμόγελα και μέσα από τα δύσκολα ώστε να μη χάνοντας ούτε έτσι στιγμή από το πολύτιμο παρόν μας! Παράλληλα, σαν «οάσεις» ξεκούρασης ανάμεσα στα δύσκολα που κινείται και πραγματεύεται η γραφή μου, παρεμβάλλονται σκηνικά έρωτα, αγάπης, όμορφες οικογενειακές στιγμές, έντονα συναισθήματα χαράς, ξεγνοιασιάς, αναμνήσεις, ταξιδιωτικές εντυπώσεις… προκειμένου να κρατηθεί το ενδιαφέρον των αναγνωστών μέχρι τέλους και να γίνουν «κοινωνοί» των στηρικτικών μηνυμάτων του, για ζωή στα μέτρα της καρδιάς. Τα μηνύματα αποδοχής του βιβλίου μου έχει δώσει τη χαρά της δικαίωσης για το δύσκολο γράψιμό του αλλά και τα δύσκολα θέματα που δεν δίστασα να συμπεριλάβω στη μυθιστορία μου!
Και η επόμενη ημέρα; Τι έχουμε να περιμένουμε από την Μαργαρίτα Αρβανίτη;
Η ζωή θα δείξει, η ζωή θα με οδηγήσει καθώς ιδιαίτερα στις μέρες μας… «δεν υπάρχει υπόσχεση από πουθενά αν συνταξιδιώτες θα είμαστε το επερχόμενο «μετά». Παρότι όμως μπορώ να κοιτάζω κατάματα τα προβλήματα για να έχω τον έλεγχό τους, δεν σημαίνει ότι δεν στηρίζω συνειδητά, το προτείνω και στους αναγνώστες μας, το περιεχόμενο των στίχων μου που ακολουθούν.
Εγώ γεννήθηκα να ευτυχήσω/ Τη ζωή που μου έλαχε θα την τιμήσω/ και όλα τα δύσκολα/ στα μέτρα της καρδιάς μου θα γυρίσω! Μέσα απ’ τις δοκιμασίες /ανακάλυψα αξίες./ Ανυποχώρητη αρνούμαι την παραίτηση!/ Θ ακολουθήσω της καρδιάς μου την απαίτηση./
Θα ζήσω!
…μας λέει η Μαργαρίτα Αρβανίτη και μετά απ’ όσα μας «κατέθεσε», πάμε να δούμε τα βιβλία της και να πούμε δυο λόγια γι’ αυτά, όπως εμάς μας άγγιξαν:
Εμένα αυτοί οι ωραίοι καιροί με εξόντωσαν, Μετάφραση ποιημάτων Ορχάν Βελί Κανίκ (Εκδόσεις Κάκτος)
Η αγάπη της για την ποίηση και το ξεχωριστό ενδιαφέρον που παρουσιάζουν τα ποιήματα της συλλογής του Ορχάν Βελί Κανίκ -Orhan Veli Kanık με τον γενικό τίτλο «Εμένα αυτοί οι ωραίοι καιροί με εξόντωσαν» «Beni Bu Güzel Havalar Mahvetti» - την οδήγησαν στην απόδοσή τους στα Ελληνικά και στην επιθυμία της να τα γνωρίσουμε κι εμείς.
Όπως μας ομολογεί η ίδια, ο Ορχάν Βελί Κανίκ διακρίνεται για το προσωπικό του ύφος. Ο λόγος του είναι πλούσιος σε λαϊκές εκφράσεις που αναδεικνύουν τη δύναμη που έχει η λαϊκή γλώσσα χωρίς να στερείται πληρότητας. Παρακάμπτει τις κλασσικές οθωμανικές μορφές έκφρασης και δεν εξαρτάται από τις αστικές και θρησκευτικές αντιλήψεις των καιρών του. Μιλάει όμορφα κατανοητά και αγγίζει τις καρδιές των ανθρώπων.
Η ποίηση του Ορχάν Βελί εστιάζεται σε θέματα που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα. Τα ποιήματά του γεννάνε ερωτηματικά επαναπροσδιορισμών ζωής για πιο δίκαιη επιβίωση, που παρά τις ανατροπές που έφερε στο κατεστημένο της ποιητικής φόρμας της εποχής του και παρά τις πρώτες αντιδράσεις και αμφισβητήσεις που δέχτηκε το έργο του, κατάφερε να γίνει αποδεκτός όχι μόνο από τις λαϊκές μάζες, αλλά και από τους εκπροσώπους των ακαδημαϊκών κύκλων.
Αστραπή ζωής, Ποίηση (Εκδόσεις Κάκτος)
Με λόγο λιτό, απλό και κατανοητό, με συγκεκριμένες τοποθετήσεις, πειθαρχημένες στη σύντομη μορφή ποίησης χαϊκού και τάνκα, η Μαργαρίτα Αρβανίτη επιχειρεί και τα καταφέρνει περίφημα, να μεταλλάξει τα ερωτηματικά που βάζει η ζωή με τα προβλήματά της σε θαυμαστικά μιας ζωής, όπως την επιθυμούμε!
Ποίημα το ποίημα, καρέ-καρέ ξεδιπλώνει τις αναζητήσεις της σχετικά με τις συμπεριφορές της ζωής και τη πάλη των αντιθέτων που τη διέπουν, στην επιθυμία της να εντοπίσει τι περιμένει η ζωή από εμάς, προκειμένου να κρατηθούμε μέσα της και να αξιωθούμε να βρούμε τη δική μας θέση στον κόσμο.
Παράλληλα με τα ποιήματα, από κοντά πορεύονται με τη δική τους αυτονομία οι εικόνες έργων ζωγραφικής του μεγάλου εικαστικού Αντώνη Απέργη και όπως λέει η ίδια: Στο μοίρασμα είναι η χαρά!
Ανα-Κατευθύνσεις, Ποίηση (Εκδόσεις Κάκτος)
Η Μαργαρίτα Αρβανίτη, μέσα από αυτή της την ποιητική... συλλογή, έρχεται να μας μιλήσει για τη ζωή που αναζητά το όνειρο και την υλοποίησή του.
Με ένα λόγο απλό, καταφέρνει να μας προβληματίσει και να μας βοηθήσει να κάνουμε μία βαθύτερη αξιολόγηση του ίδιου μας του εαυτού.
Ποιήματα «χτισμένα» με κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα και άφθονες συναισθηματικές παρεμβάσεις, δημιουργούν στον αναγνώστη ένα αίσθημα σιγουριάς, προτρέποντάς τον να γευτεί τον ορισμό της ελπίδας που γεννιέται μέσα από το όνειρο…
Τις κατευθύνσεις στη ζωή μας τις δίνουμε εμείς, αλλά πιστέψτε με, αυτή η συλλογή θα σας βοηθήσει να γευτείτε τη μοναδικότητα των αποφάσεών σας.
Ξεπέρνα τον φόβο – ζήσε το θαύμα, Μυθιστόρημα (Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη)
Εδώ γίνεται λόγος για ένα βιβλίο που είναι γραμμένο... μέσα από τους κανόνες της ζωής, με ένα ύφος γραφής που σε καθηλώνει και σε συγκινεί με την απλότητα των λέξεων και των εννοιών που χρησιμοποιεί η συγγραφέας, δίχως να πληγώνει ή να «σοκάρει» τον αναγνώστη.
Η συγγραφέας, κάνοντας άριστη χρήση του λόγου, μας μιλάει για τον καρκίνο του μαστού και παράλληλα μας «διδάσκει» τι σημαίνει δύναμη ψυχής, αλλά και πως οι φόβοι του σήμερα μπορούν να μετατραπούν σ’ ελπίδα του αύριο.
Δεν θα είναι υπερβολή αν πω ότι είναι στιγμές που διαβάζοντας αυτό το βιβλίο αισθάνεσαι τη δύναμη που κρύβουν μέσα τους οι λέξεις, λέξεις σωστά τοποθετημένες μέσα σ’ ένα κείμενο που δεν γράφτηκε για να μας διασκεδάσει, αλλά για να μας «ωριμάσει» πάνω σε θέματα που έχουν να κάνουν με την ίδια μας τη ζωή…
Του έρωτα και της ζωής, Ποίηση (Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη)
Ποιήματα ερωτικά, γεμάτα προσδοκίες για την ανάγκη της ποθητής αποδοχής που βιώνουν οι άνθρωποι μεταξύ τους, γεμάτα αισθήματα και βαθιά νοήματα.
Μια αξιόλογη συλλογή που μιλάει στις καρδιές των ανθρώπων, ικανή να σε κάνει να αγαπήσεις να ερωτευτείς…
Ανεκπλήρωτοι έρωτες, Ποίηση (Εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία)
Μιας και η ζωή μας είναι ένα ποίημα, μέσα από αυτή τη συλλογή της Μαργαρίτας Αρβανίτη ο αναγνώστης βιώνει όλα εκείνα τα αισθήματα που του ομορφαίνουν τη ζωή και του δίνουν δύναμη να συνεχίσει.
Κάλλιστα θα μπορούσαμε να τα ονομάσουμε ερωτικές εξομολογήσεις, αλλά επειδή ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται διαφορετικά την κάθε έκφραση αγάπης, «κρατάμε» αυτό το βιβλίο σαν οδηγό στη ζωή μας, προφυλάσσοντας την ψυχή μας, από τυχόν «λάθη»…
Η αγάπη, ο έρωτας και το πάθος κυριαρχούν, εκεί που η ψυχή ξεγυμνώνεται και δίνεται ολοκληρωτικά στο «ταίρι» του.
Η δική της ιστορία… αυτό που αποκαλούμε βιογραφικό:
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Το πατρικό μου σπίτι στη μέση της μεγάλης οικογενειακής αυλής δίπλα στην αγαπημένη μου μουριά, έγινε ο πρώτος χώρος γνωριμίας με τον κόσμο γύρω μου! Η γεύση από τα μούρα που έβαφαν μαβιά τα χέρια μου όταν τα μάζευα τις άπειρες ώρες χαράς που πέρναγα μέσα στην αγκαλιά της, οι ζεστές μέρες καλοκαιριού που έστρωνα μια κουρελού κάτω από τη πλούσια φυλλωσιά της και διάβαζα εκεί τα αγαπημένα μου κόμικς, εικονογραφημένα κλασσικά και βιβλία ενώ εκείνη μού χάριζε την ευεργετική δροσιά της, συνοδεύουν έως σήμερα τις όμορφες αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων.
Μεγάλωσα μέσα στη φροντίδα των πέντε οικογενειών της αυλής, των γονιών μου, των θείων και των θειάδων μου, μαζί και των γιαγιάδων μου, η αγάπη και η φροντίδα των οποίων με έκαναν καλύτερο άνθρωπο με την επιθυμία να θέλω και εγώ με τη σειρά μου να μοιράζομαι με τους συνανθρώπους μου την αγάπη που εισέπραξα από τους δικούς μου. Βασική αξία της ζωής μου η οποία καθορίζει καταλυτικά και τον συγγραφικό μου λόγο.
Σπούδασα σχέδιο Δομικών και Τοπογραφικών μελετών και εργάστηκα στον ιδιωτικό τομέα από όπου και συνταξιοδοτήθηκα. Το πιο σημαντικό στη ζωή μου είναι η γνωριμία με τον άνδρα μου Αντώνη Αρβανίτη, έρωτας και μέντορας της ζωής μου και τα 2 παιδιά που αποκτήσαμε. Και οι τρεις τους είναι τα καμάρια μου. Τους ευχαριστώ που υπάρχουν και δίνουν νόημα, ουσία και πληρότητα στη ζωή μου.
Η ποίηση είναι από τις πρώτες ΜΟΥ αγάπες. Η γνωριμία μου μαζί της έγινε στη Τετάρτη τάξη του Δημοτικού όταν με παρότρυνση της χαρισματικής μου δασκάλας έγραψα το πρώτο μου ποίημα που γέννησε τη μαγεία της έκφρασης με ρίμα και μέτρο σαν τέρψη και άσκηση νου η οποία μετεξελίχθηκε στα ώριμα χρόνια που ακολούθησαν με την έκδοση των ποιημάτων μου, σε κανάλι επικοινωνίας με το αναγνωστικό κοινό.
Στη μουσική έκανα σπουδές κλασσικής και μοντέρνας κιθάρας και εργάστηκα σαν μουσικός παραγωγός προγραμμάτων ελληνικής μουσικής στο ραδιόφωνο. Ασχολήθηκα θεωρητικά με το θέατρο και την εξέλιξή του. Στη ζωγραφική, είχα την τιμή και την χαρά να έχω δάσκαλο τον εξαιρετικό άνθρωπο και διακεκριμένο ζωγράφο Αντώνη Απέργη. Οι εικόνες των έργων του κοσμούν και τις σελίδες των ποιημάτων μου.
Η αγάπη μου για την Αθήνα και τη φωτογραφία με οδήγησε στην φωτογράφηση των αρχαιολογικών χώρων και των μνημείων της πόλης και η φωτογράφηση των αρχαιολογικών χώρων των παραλίων της Μ. Ασίας με οδήγησε στην εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας και στη μετάφραση των ποιημάτων του τούρκου ποιητή Ορχάν Βελί Κανίκ.
Έχω ασχοληθεί με βιβλιοκριτικές, παρουσιάσεις βιβλίων και κείμενα, ποιήματα και συνεντεύξεις μου περιέχονται σε site, ανθολόγια και λογοτεχνικά έντυπα. Είμαι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Επιθυμώ μέσα στη γενικότερη συλλογική και συγγραφική προσπάθεια να είμαι κυρίως χρήσιμη με τον λόγο μου για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον, για μας και τα παιδιά μας!
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ:
(2021) Εμένα αυτοί οι ωραίοι καιροί με εξόντωσαν,
Μετάφραση ποιημάτων Ορχάν Βελί Κανίκ (Εκδόσεις Κάκτος)
(2021) Αστραπή ζωής, Ποίηση (Εκδόσεις Κάκτος)
(2018) Ανα-Κατευθύνσεις, Ποίηση (Εκδόσεις Κάκτος)
(2017) Ξεπέρνα τον φόβο – ζήσε το θαύμα, Μυθιστόρημα (Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη)
(2015) Του έρωτα και της ζωής, Ποίηση (Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη)
(2013) Ανεκπλήρωτοι έρωτες, Ποίηση (Εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία)
Παύλος Ανδριάς για τον aylogyrosnews
