Ο συγγραφέας Γιώργος Μπουμπούσης, γράφει στη γραφομηχανή για τον «ΚΩΔΙΚΟΣ ’21: Η επόμενη ημέρα»…
Από την «ελευθερία» της καθημερινότητας στην «αιχμαλωσία» της ζωής μας, λόγω του COVID -19. Πόσο σας επηρέασε αυτή η αλλαγή;
Με επηρέασε αρκετά αλλά όχι δραματικά. Προσπάθησα, αν θέλετε, να το δω σαν μια διακοπή, σαν ένα «ιστορικό διάλειμμα» της ανθρωπότητας από την καθημερινότητά της.
Μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα πως λειτουργήσατε και τι ήταν αυτό που σας έλειψε περισσότερο;
Αρχικά προσπάθησα να τιθασεύσω τα δυσάρεστα συναισθήματα. Είπα ΟΧΙ στην καταστροφολαγνεία, τις ειδήσεις τρόμου και τον ατελείωτο βομβαρδισμό κακών νέων. Έτσι έκλεισα την τηλεόραση! Στη συνέχεια προσάρμοσα όσες δραστηριότητες μπορούσα στο χώρο του σπιτιού: εργασία, γυμναστική, διασκέδαση. Τέλος ασχολήθηκα περισσότερο με πράγματα που προ καραντίνας δεν είχα την ευκαιρία να κάνω: κήπος, λογοτεχνία, κάποιες διαδικτυακές επιμορφώσεις… Αυτό που σίγουρα μου έλειψε αφάνταστα, είναι η ελευθερία να πάρω το αυτοκίνητο και να πάω όπου θέλω, χωρίς να περιορίζομαι από κανέναν και τίποτα. Το ταξίδι, αυτό μου έλειψε…
Υπήρχαν στιγμές θυμού ή περισυλλογής;
Περισυλλογής, σιωπής, σκέψης… για να αφουγκραστώ το μέσα μου σε συνάρτηση με την πρωτόγνωρη κατάσταση που βίωνα γύρω μου.
Αν σας ζητούσαμε να γράψετε μια ιστορία που βιώσατε μέσα σ’ αυτή την «καραντίνα», ποια θα ήταν αυτή;
Θα έγραφα για όλα εκείνα, που η καραντίνα μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω, λόγω των ατελείωτων ωρών μέσα στο σπίτι. Με έσπρωξε να δοκιμάσω πολλά, που πιο πριν δεν είχα τον χρόνο να ασχοληθώ. Ειδικά με τη μαγειρική, νομίζω ότι για τα δικά μου δεδομένα διέπρεψα κυριολεκτικά! Οπότε μάλλον θα έγραφα μια χιουμοριστική ιστορία με τίτλο: «ΜΙΚΡΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ»!
Ποιο θα ήταν το μήνυμα που θα στέλνατε σ’ όλους εκείνους που οι συνθήκες τους απαγορεύουν να κάνουν πράξη τα «θέλω» τους;
Σας καταλαβαίνω πολύ! Κρατήστε θετικό χώρο μέσα σας για να κάνετε πράξη τα «θέλω» σας όταν έρθει η ώρα. Σε λίγο αυτό όλο θα τελειώσει. Μην αφήσετε τις σκιές να σας κρατήσουν πίσω από όσα επιθυμείτε και αγαπάτε!
Αν σας ζητούσαμε να βάζατε έναν τίτλο στη χρονιά που έφυγε, ποιος θα ήταν αυτός;
« ΠΛΑΚΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ;»
Οι τέχνες, έπεσαν «θύμα» αυτής της καραντίνας ή πιστεύετε πως μέσα από αυτή θα βγουν πιο δυνατές;
Και τα δύο. Από τη μια δεν μπορώ να παραγνωρίσω ότι η καραντίνα είχε συνέπειες στον χώρο της τέχνης και του πολιτισμού. Όμως νομίζω ότι ναι, όλο αυτό λειτούργησε για τις τέχνες σαν ένα είδος «αγραναύπασης». Προσδοκώ μια άνοιξη διαρκείας στις τέχνες με πλούσια ανθοφορία!
Τι ήταν για εσάς το 1821, τι κοινά θα μπορούσε να είχε με το 2021 και πως φαντάζεστε την επόμενη μέρα;
Το 1821 είναι για εμένα, πέρα από σημαντικότατος σταθμός στην ιστορία του Έθνους μας, πυρήνας έμπνευσης για όλους τους δύσκολους αγώνες της ζωής μας. Το 1821 αναδεικνύει την αξία της πίστης, της ελπίδας, της δύναμης του ανθρώπου να προχωρήσει μπροστά, να αναμετρηθεί με τα σκοτάδια του και να νικήσει, να αναγεννηθεί από τις στάχτες του, να πιάσει «πάτο» και να σηκωθεί με ορμή ξανά όρθιος, να τα βάλει με όλους όσοι εργάζονται εναντίον του, να διαψεύσει όλες τις αρνητικές προσδοκίες! Όλα τα παραπάνω είναι ταυτόχρονα αυτά που ενώνουν μέσα μου το 1821 με το 2021, τα κοινά σημεία του τότε και του τώρα, δύο αιώνες μετά. Όσο για το πώς φαντάζομαι την επόμενη ημέρα… Με χαμόγελα, ντυμένη στο φως της προσφοράς, του αγώνα για εξέλιξη, της προσπάθειας να αλλάξουμε όσα έχουμε κάνει λάθος και της επιθυμίας να βελτιώσουμε τον κόσμο που θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές… Η επόμενη ημέρα θέλω να μας βρει να λέμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και να ΕΚΤΙΜΟΥΜΕ βαθιά τις δεδομένες, μέχρι και πριν λίγο καιρό, στιγμές της καθημερινότητάς μας.
Παύλος Ανδριάς by aylogyrosnews
