«ΚΩΔΙΚΟΣ ’21: Η επόμενη ημέρα» - Η Σμαραγδή Μητροπούλου, γράφει: «Υπομονή,  επιμονή, πίστη και θετική σκέψη…»

«ΚΩΔΙΚΟΣ ’21: Η επόμενη ημέρα» - Η Σμαραγδή Μητροπούλου, γράφει: «Υπομονή, επιμονή, πίστη και θετική σκέψη…»

Η συγγραφέας Σμαραγδή Μητροπούλου, γράφει στη γραφομηχανή για τον «ΚΩΔΙΚΟΣ ’21: Η επόμενη ημέρα»…

thumbnail photo smaragdi mitropoulou

Από την «ελευθερία» της καθημερινότητας στην «αιχμαλωσία» της ζωής μας, λόγω του COVID -19. Πόσο σας επηρέασε αυτή η αλλαγή;

Μιλώντας για την πρώτη καραντίνα, ήταν οπωσδήποτε κάτι πρωτόγνωρο για μένα όπως για όλους μας. Φυσικό ήταν να μου προκαλέσει υπερένταση κι εκνευρισμό, επειδή, όμως, είχα παραμείνει στο νησί μου στην Άνδρο, φρόντιζα να βγαίνω μοναχικούς περιπάτους δίπλα στη θάλασσα, κάτι που λειτούργησε αγχολυτικά. Εκμεταλλεύτηκα, επίσης, τον ελεύθερο χρόνο που προέκυψε ξαφνικά για γενική τακτοποίηση στο σπίτι και λεπτομερή εκκαθάριση του γραφείου μου, ενώ παρακολούθησα και ολοκλήρωσα δύο σεμινάρια: ένα για την ειδική αγωγή κι ένα για την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση. Παράλληλα, ξεκίνησα να συγκεντρώνω υλικό για νέο βιβλίο.  Τώρα, στη δεύτερη καραντίνα, η σχολική & εργασιακή ρουτίνα συνεχίστηκε κανονικά (όσο γίνεται δηλαδή)… αντικαταστάθηκε η «δια ζώσης» διδασκαλία με τη διδασκαλία από απόσταση μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή (πλατφόρμα webex), κάτι εντελώς καινούργιο και για εμάς τους εκπαιδευτικούς και για τα παιδιά. Και αυτή τη φορά επέλεξα να παραμείνω στο νησί, μιας κι εδώ νιώθω πως μπορώ να αναπνέω πιο ελεύθερα (απ’ όλες τις απόψεις).

 

Μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα πώς λειτουργήσατε και τι ήταν αυτό που σας έλειψε περισσότερο;

Απέφευγα το συνωστισμό και τις μετακινήσεις στις απολύτως απαραίτητες-αυτό στην Αθήνα, όταν ανέβηκα για τις διακοπές των εορτών… μιας και στο νησί τα πράγματα το χειμώνα είναι πολύ πιο ήρεμα και ήσυχα.  Εκείνο που μου έλειψε περισσότερο είναι ένας περίπατος ανέμελος, χωρίς μάσκα, με καφέ στο χέρι και συντροφιά αγαπημένα πρόσωπα…

 

Υπήρχαν στιγμές θυμού ή περισυλλογής;

Ναι, αρκετές φορές. Θυμός για όσους (κάνουν πως) δεν καταλαβαίνουν την κατάσταση που βιώνουμε-όχι μόνο εμείς προσωπικά, αλλά μία ολόκληρη ανθρωπότητα!  Όσο για τις στιγμές περισυλλογής… νομίζω ότι γίναμε λίγο πιο σοφοί… μάθαμε να εκτιμάμε πράγματα που πριν τα θεωρούσαμε δεδομένα… και «ξανασυστηθήκαμε» στον εαυτό μας και στους δικούς μας ανθρώπους.

 

Αν σας ζητούσαμε να γράψετε μια ιστορία που βιώσατε μέσα σ’ αυτή την «καραντίνα», ποια θα ήταν αυτή;

«Στην τρέλα του Webex»! Ζήσαμε στιγμές απείρου κάλλους με αδυναμίες σύνδεσης, με το σύστημα να πέφτει ξαφνικά με το «ακούω, εσείς με ακούτε;»,  «δεν σας ακούμε κυρία», «βγαίνω και ξαναμπαίνω» κι άλλα ευτράπελα! Εγώ, όμως, προσωπικά έζησα και μία ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή: να έχουν ανοίξει κάμερα τα παιδιά και να μου τραγουδάνε το HAPPY BIRTHDAY την ημέρα των γενεθλίων μου! Είναι από τις στιγμές που μένουν…

 

Ποιο θα ήταν το μήνυμα που θα στέλνατε σ’ όλους εκείνους που οι συνθήκες τους απαγορεύουν να κάνουν πράξη τα «θέλω» τους;

Υπομονή,  επιμονή, πίστη και θετική σκέψη. Θα ξαναβγεί ο ήλιος!

 

Αν σας ζητούσαμε να βάζατε έναν τίτλο στη χρονιά που έφυγε, ποιος θα ήταν αυτός;

«Στο καλό και να μη μας γράφεις!»

 

Οι τέχνες και τα γράμματα, έπεσαν «θύμα» αυτής της καραντίνας ή πιστεύετε πως μέσα από αυτή θα βγουν πιο δυνατές;

Θα έλεγα και τα δύο.  Αναμφίβολα, η καραντίνα έπληξε την τέχνη σε όλες της τις μορφές: έκλεισαν τα θέατρα και οι κινηματογράφοι, οι βιβλιοπαρουσιάσεις γίνονται μόνο διαδικτυακά, ενώ ακυρώθηκαν συναυλίες και πολιτιστικές εκδηλώσεις.  Αυτή η κατάσταση όμως μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε σε μεγάλο βαθμό πόσο πολύ μας λείπει η τέχνη και να την αναζητήσουμε:  διαβάζοντας βιβλία (ίσως περισσότερο απ’ όσο πριν), ακούγοντας μουσική,  παρακολουθώντας ομιλίες, συναυλίες, βιβλιοπαρουσιάσεις και εκδηλώσεις μέσω διαδικτύου.

 

 Τι ήταν για εσάς το 1821, τι κοινά θα μπορούσε να είχε με το 2021 και πως φαντάζεστε την επόμενη μέρα;

Το 1821 είναι ορόσημο στην ιστορία του Έθνους μας, μα και φάρος κι έμπνευση για όλους τους δύσκολους αγώνες της ζωής μας.  Μέσα από το 1821 αναδεικνύεται η πίστη, η ελπίδα η δύναμη του ανθρώπου να προχωρήσει μπροστά, να αναμετρηθεί με τους δαίμονες του και να νικήσει, να πέσει επτά φορές και να σηκωθεί δέκα!  Αυτά ακριβώς ενώνουν το 1821 με το 2021. Καθώς περνά η σκυτάλη από χέρι σε χέρι κι η μια γενιά διαδέχεται την άλλη στον αέναο κύκλο της ζωής, ας παραμένουμε όρθιοι!!  Όσο για την επόμενη μέρα; Πιστεύω ότι θα είμαστε περισσότερο ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Παύλος Ανδριάς by aylogyrosnews



Εγγραφή στο Newsletter μας

Please enable the javascript to submit this form

© 2004 - 2024 All Rights Reserved. | Φιλοξενία & Κατασκευή HostPlus LTD

hostplus 35