Ο συγγραφέας Μίλτος Γήτας, γράφει στη γραφομηχανή για τον «ΚΩΔΙΚΟΣ ’21: Η επόμενη ημέρα»…
Από την «ελευθερία» της καθημερινότητας στην «αιχμαλωσία» της ζωής μας, λόγω του COVID -19. Πόσο σας επηρέασε αυτή η αλλαγή;
Πραγματικά δεν γνωρίζω κανέναν άνθρωπο που δεν τον έχει επηρεάσει όλη αυτή η περιπέτεια και η μεγάλη αλλαγή που βιώνουμε. Προσωπικά με έκανε να αναθεωρήσω πολλά πράγματα, τα δεδομένα μου, τους στόχους μου, τις προτεραιότητες μου. Δεν ξέρω αν τώρα ή αν πριν ήμουν πιο ελεύθερος, δεν ξέρω κι αν πρέπει να τα συγκρίνουμε. Για μένα κάπως το κοντέρ μηδένισε κι άρχισε να γράφει από την αρχή μετά την πρώτη καραντίνα κι όλο αυτό το σοκ. Επειδή όλη αυτή η αλλαγή ακόμη εξελίσσεται νομίζω πως στο τέλος θα πρέπει να κάνουμε απολογισμό. Δυστυχώς πιστεύω πως έχουμε δρόμο ακόμη…
Μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα πως λειτουργήσατε και τι ήταν αυτό που σας έλειψε περισσότερο;
Αρχικά λειτούργησα φοβισμένα, αμυντικά και με πολύ σκεπτικισμό. Έπειτα, κι όσο εξελίσσονταν τα γεγονότα είπα πως δεν πρέπει να μείνω στάσιμος. Πρέπει να βγω μπροστά, με ενέργεια, ψυχραιμία και νέες ιδέες. Έπρεπε έτσι κι αλλιώς να μη χάσω και όσα είχα κατακτήσει μέχρι να έρθει η πανδημία. Έτσι συνέχισα τη δουλειά μου στο κανάλι και την εφημερίδα, ανέπτυξα κι άλλο το νέο μου βιβλιοπωλείο και αποφάσισα να εκδώσω τη νέα μου ποιητική συλλογή. Αυτά που μου λείπουν είναι που δεν μπορώ να αγκαλιάσω τους δικούς μου ανθρώπους, τους φίλους μου, ο καφές σε γνωστά στέκια της πόλης και το σινεμά καθώς και οι όμορφες παρέες στα σπίτια βράδυ Σαββάτου.
Υπήρχαν στιγμές θυμού ή περισυλλογής;
Φυσικά! Και τα δύο και συναισθήματα υπήρξαν και μάλιστα έντονα. Στην αρχή θυμός για όσα ήρθαν, είπα γιατί σε εμάς, γιατί τώρα; Γιατί μετά από τα μνημόνια; Γιατί τώρα που αποφάσισα να κάνω κάτι δικό μου; Μη ξεχνάτε άνοιξα το βιβλιοπωλείο 4 μήνες πριν την πρώτη καραντίνα. Μετά ήρθε η περισυλλογή, πολλές φορές βυθίστηκα στις σκέψεις μου… προσπαθούσα να ενημερωθώ πολύ και να μπορέσω να ερμηνεύσω τις καταστάσεις, προσπαθούσα να δω που θα πάει όλο αυτό. Τώρα πια έχουν καταλαγιάσει τα συναισθήματα, κυριαρχεί η ψυχραιμία και η εγρήγορση!
Αν σας ζητούσαμε να γράψετε μια ιστορία που βιώσατε μέσα σ’ αυτή την «καραντίνα», ποια θα ήταν αυτή;
Τις ιστορίες μου εγώ συνήθως τις κάνω ποιήματα γι’ αυτό σας παραπέμπω στο ποίημα μου «Ημέρες καραντίνας» που βρίσκεται στη νέα μου ποιητική συλλογή με τον τίτλο «Εξίσωση» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή, και περιγράφει πολύ γλαφυρά τις ημέρες της πρώτης καραντίνας.
Ποιο θα ήταν το μήνυμα που θα στέλνατε σ’ όλους εκείνους που οι συνθήκες τους απαγορεύουν να κάνουν πράξη τα «θέλω» τους;
Να μη σταματήσουν να ονειρεύονται, να σχεδιάζουν και να είναι σε ετοιμότητα δράσεις. Όπως και να εξελιχθεί η πανδημία, θα πρέπει να συνεχίσουμε να ζούμε… να πράττουμε. Δεν μπορούμε να μείνουμε ανενεργοί, στάσιμοι και φοβισμένοι γιατί αυτό θα σημαίνει έναν αργό θάνατο των ανθρώπων και των προσωπικοτήτων
Αν σας ζητούσαμε να βάζατε έναν τίτλο στη χρονιά που έφυγε, ποιος θα ήταν αυτός;
«Η ζωή αλλιώς»
Οι τέχνες και τα γράμματα, έπεσαν «θύμα» αυτής της καραντίνας ή πιστεύετε πως μέσα από αυτή θα βγουν πιο δυνατές;
Αναλόγως τι εννοούμε πιο δυνατές; Εμπορικά σίγουρα όχι αλλά υπό τη μορφή της έμπνευσης και δημιουργίας πιστεύω πως ναι. Ο κόσμος βέβαια πιστεύω πως αφού εμποδίστηκαν οι άλλες μορφές ψυχαγωγίας και οι καταναλωτικές ελευθερίες στρέψανε το βλέμμα τους και στις τέχνες, ειδικά στα βιβλία, τη μουσική και τα εικαστικά. Γενικά θεωρώ πως είναι νωρίς να βγάλουμε συμπεράσματα για τόσο σημαντικά ζητήματα!
Τι ήταν για εσάς το 1821, τι κοινά θα μπορούσε να είχε με το 2021 και πως φαντάζεστε την επόμενη μέρα;
Για μένα το 1821 είναι η ύψιστη στιγμή ανθρώπινης θέλησης για ελευθερία και ανεξαρτησία. Την έχω στο μυαλό μου ως μια εποχή με πολλές προκλήσεις, ζυμώσεις και παρασκήνιο. Μια εποχή που ήταν βυθισμένη στο σκοτάδι και ξαφνικά αναδύθηκε στο φώς. Έγινε η Ανάσταση του ελληνισμού και όσων πρεσβεύει. Βέβαια από εκείνη την ημέρα της επανάστασης μέχρι σήμερα έγιναν πολλά, δεν είναι μια ευθεία γραμμή, ως ελληνισμός είχαμε τα πάνω μας και τα κάτω μας αλλά είμαστε εδώ όρθιοι, ελεύθεροι και έτοιμοι για νέες προκλήσεις. Όχι, δεν βλέπω πολλά κοινά. Δεν είμαι από αυτούς που ονειρεύονται επαναστάσεις με ξύλινα σπαθιά, social media και τάχα αγώνες σε δρόμους με ωραίες βιτρίνες και ακριβά αυτοκίνητα. Άλλο το τότε, άλλο το τώρα. Θα έπρεπε να μιλάμε ώρες για το σήμερα και για τις επαναστάσεις που πρέπει να κάνει ο νεοέλληνας. Όσον αφορά την επόμενη ημέρα θεωρώ πως θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για πολλές εξελίξεις σε διάφορους τομείς. Νομίζω πως θα έχουμε ραγδαία αλλαγή στις ζωές μας και στην ανθρώπινη εξέλιξη. Η επιστήμες, η τεχνολογία και η ιατρική σε συνδυασμό με τα πολιτικά και γεωστρατηγικά παιχνίδια θα φέρουν την ανθρωπότητα σε ένα άλλο μονοπάτι. Νομίζω πως είμαστε αυτή τη χρονική συγκυρία στο μεταίχμιο όλων αυτών…
Παύλος Ανδριάς by aylogyrosnews
