Εμείς διαβάζουμε, γράφουμε την κριτική μας, αλλά και ρωτάμε την «δημιουργό», για να μας αποκαλύψει τις κρυφές πτυχές του έργου της…
ΚΡΙΤΙΚΗ: Ακολουθώντας την εξέλιξη της ιστορίας, δεν σας κρύβω πως ένιωσα την ανάγκη να «περάσω» την 13η πύλη, αισθανόμενος την αγωνία των ηρώων αυτού του βιβλίου, του οποίου, σεβόμενος τα όσα ζητάει η συγγραφέας του, δεν θα σας αποκαλύψω τον λόγο… αλλά είμαι σίγουρος, πως το ίδιο θα νιώσετε και σεις.
Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με μεταφυσικές προεκτάσεις, γεμάτο απρόοπτα και ανατροπές, έρχεται να μας μιλήσει για την πίστη και την δύναμη της αγάπης, μέσα από γεγονότα και καταστάσεις που δύσκολά συναντάς στην καθημερινότητα, εκτός βέβαια… κάποιων εξαιρέσεων.
Η ιστορία εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς, οι ήρωες έχουν συγκεκριμένο ρόλο και σκοπό ύπαρξης, οι συναισθηματικές «εκρήξεις» δημιουργούν ένα περίεργο σκηνικό δράσης και εκεί που έχεις την εντύπωση πως όλα φτάνουν στο τέλος, μια μικρή, ίσως αθώα λεπτομέρεια, ανατρέπει τα πάντα.
Η «13η πύλη»… σας καλεί να την διαβείτε. Τολμήστε το και ίσως το αποτέλεσμα σας βοηθήσει να ανακαλύψετε ένα άλλο «κομμάτι» του εαυτού σας!
Αλλά ας ακούσουμε την ίδια τι έχει να μας πει, γι’ αυτό το συγγραφικό της δημιούργημα…
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Όπως εξήγησα στον πρόλογο η έμπνευση ήρθε απρόσμενα κατά την διάρκεια μιας οδικής διαδρομής και, σε μια ώρα, ολοκληρώθηκε η υπόθεση.
Μελετώντας με προσοχή τον πρόλογο του βιβλίου σας, δεν σας κρύβω πως μου γεννήθηκε ένα ερώτημα, εντελώς αυθόρμητα και επιτρέψτε μου να σας το καταθέσω. Ποιο συναίσθημα σας κυρίευσε «εκείνη» τη μέρα, καθώς αντιληφθήκατε πως «κυοφορείτε» ένα νέο συγγραφικό δημιούργημα;
Κανένα συναίσθημα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που «κυοφορούσα» βιβλίο, μετά από 42 πνευματικά παιδιά… Το συνηθίζεις. Το μόνο που ένοιωσα ήταν έκπληξη που ένα βιβλίο μου ολοκληρώθηκε μέσα σε μια ώρα. Ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε αυτό.
Ο παππούς Κωνσταντής ανέφερε την «13η Πύλη» και σεις ακολουθώντας το λόγο του, συνεχίσατε τη συγγραφική πλοκή. Νιώσατε την ανάγκη κατά τη ροή του κειμένου να τον «διακόψετε» και ν’ αλλάξετε την πλοκή της ιστορίας;
Όχι, ακολουθώ τα βήματα των ηρώων μου. Εκείνοι με κατευθύνουν. Εγώ είμαι εκτελεστικό όργανο. Αυτό συμβαίνει σε όλους τους αυθεντικούς δημιουργούς διότι έχουν την ικανότητα να μεταφέρονται, να ακούν και να βλέπουν τους ήρωες τους. Έχουν το χάρισμα μεταφοράς στον χωροχρόνο. Κι αν ο παππούς λέει κάτι, πρέπει να το σεβαστώ…
Συμφωνώντας απόλυτα μαζί σας πως οφείλουμε να προστατεύουμε τα «μυστικά» ενός βιβλίου και τον κόπο του συγγραφέα, θα ήθελα να σας ρωτήσω… τελικά, το απρόβλεπτο είναι εκείνο που μαγεύει τον αναγνώστη;
Τον αναγνώστη τον μαγεύουν πολλά πράγματα, δεν είναι ένα. Και διαχωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα αν είναι άνδρας, γυναίκα, νέος, μεγαλύτερος, με γνώσεις, δίχως, φανατικός αναγνώστης ή περιοδικός ή τυχαίος. Σίγουρα οι ανατροπές σε μια υπόθεση είναι ένα δυνατό στοιχείο για να τον καθηλώσει. Όμως όπως προανέφερα, δεν είναι μόνο αυτό. Απαιτούνται πολλά στοιχεία μαζεμένα ώστε να ικανοποιούν όλη την γκάμα διαφορετικότητας του αναγνωστικού κοινού.
Ποιο μήνυμα θα στέλνατε στους αναγνώστες, για να διαβάσουν αυτό σας το πόνημα;
Είναι πολλά τα μηνύματα που περνά αυτό το βιβλίο. Ωστόσο θα αναφέρω κάτι που μου έγραψε μια αναγνώστρια: «Κάθε σελίδα του μυρίζει Κρήτη». Πέρα όμως από αυτό, βοηθά πολύ τους γονείς να μη νοιώθουν ενοχές για το παιδί τους που συμπεριφέρεται διαφορετικά από τα άλλα λόγω κάποιου προβλήματος συμπεριφοράς.
Παύλος Ανδριάς, για τον aylogyros news
