Κουβέντα στην «αυλή» με την συγγραφέα Κατερίνα Κουτουκάκη
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά ή μεγάλα μυστικά του εαυτού σας;
Κάποιες φορές ναι, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο. Όταν ξεκινάς να δημιουργήσεις έναν ήρωα, μπορεί αρχικά να έχεις μία συγκεκριμένη εικόνα γι’ αυτόν, στην πορεία της συγγραφής όμως ο ήρωας αποκτά την δική του υπόσταση και μπορεί να δρα και να σκέφτεται εντελώς ανεξάρτητα από σένα.
Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Η επιθυμία μου να μιλήσω για ένα θέμα βαθιά κοινωνικό, όπως είναι η αναπηρία, με έναν τρόπο ώστε να προσεγγίσω το αναγνωστικό κοινό. Και ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, είναι ένας τέτοιος τρόπος.
Είναι εύκολο να μας εκθέσετε τα συναισθήματα που νιώσατε τελειώνοντας αυτό σας το έργο;
Πληρότητα! Βρισκόμουν μόνη στο εξοχικό τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς του 2021, ακριβώς για να καταφέρω να τελειώσω το βιβλίο που το είχα στα χέρια μου, δύο χρόνια. Όταν στον υπολογιστή έγραψα την λέξη «τέλος», στάθηκα δύο λεπτά σιωπηλή και την κοιτούσα. Άνοιξα το παράθυρο 11.30 το βράδυ και φώναξα δυνατά «Καλό ταξίδι Φωτεινή»! Ίσως ακούγεται λίγο περίεργο, αλλά ένιωσα μεγάλη χαρά που το φώναξα έτσι μέσα στην νύχτα και στην ερημιά. Ένιωσα πως είχα επιτελέσει τον σκοπό και ήθελα να το φωνάξω.
Σε ποιο στάδιο πιστεύετε ότι βρίσκεται η σχέση του Έλληνα με το βιβλίο;
Έχω την αίσθηση πως τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ο κόσμος στράφηκε ξανά στο βιβλίο. Αλλά ποτέ αυτή η σχέση δεν θα φθάσει στην νομιμοποίηση της, νομίζω. Ο Έλληνας θα είναι πάντα εραστής του βιβλίου και ποτέ νόμιμος (και μόνιμος) σύζυγος. Το να έχεις στενή σχέση με τα βιβλία είναι κάτι που το μαθαίνεις από παιδί. Είναι μια στάση ζωής, στην οποία χρειάζεται να «εθίσουμε» τα μικρά παιδιά.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας και ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Στο πρώτο σκέλος απαντώ, ξεκάθαρα η προσαρμοστικότητα μου στις αλλαγές κάθε είδους. Βασικό μου ελάττωμα… μόνο ένα; Κυρίως η ειρωνική λεκτική αντιμετώπιση που δείχνω, στις περιπτώσεις εκείνες που λογικά πρέπει να συγκρατηθώ, να φερθώ με αυτοσυγκράτηση. Το δουλεύω όμως και είμαι σε καλό δρόμο.
Την μοίρα μας την ορίζουμε ή την δημιουργούμε με τις πράξεις μας;
Την μοίρα μας! Το «γραμμένο» μας δηλαδή. Το «γραμμένο» δεν αλλάζει. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος που επιλέγουμε να το βιώσουμε. Δηλαδή εγώ δεν επέλεξα να γεννήσω ένα παιδί με αναπηρία. Επιλέγω όμως τον τρόπο που θα βιώνω την συγκεκριμένη συνθήκη που ήταν το «γραμμένο» μου να ζήσω.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Κυρίως αυτή! Πιστεύω πως θα πρέπει να είναι η δεύτερη λέξη από Α μετά την Αγάπη και πριν την Αυτοδιάθεση.
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σας;
Πολύ πρωινό ξύπνημα, λίγη άθληση, φροντίδα του οίκου μου και της οικογένειας μου, ενασχόληση με συλλογικές δραστηριότητες και εθελοντισμό, αναμονές στις θεραπείες και στις δραστηριότητες του παιδιού μου, κάποιες πολύτιμες στιγμές με τον σύζυγο μου ή με φίλους πίνοντας ένα ποτήρι λευκό κρασί με λίγο πάγο. Τώρα θα αναρωτιέται κάποιος, πότε γράφω; Όταν έχω έμπνευση! Τότε δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Δεν ξέρω… δεν έχω υπάρξει εξουσία. Όταν το κάνει, το κάνει και για τους δύο λόγους. Ανάλογα την εποχή που συμβαίνει αυτό. Είναι και οι δύο λόγοι το ίδιο επικίνδυνοι και υποδηλώνουν ανεπάρκεια ή έλλειμα ηθικής και παιδείας.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Την υποχρεωτική δημιουργία Στεγών Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, από τους Δήμους ή τις Περιφέρειες για τα άτομα με αναπηρία.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να μην χάσει ποτέ την παιδικότητα του και να μην προδώσει ποτέ τα όνειρα του!
Η Κατερίνα Κουτουκάκη γεννήθηκε στον Πειραιά και μεγάλωσε στην Νίκαια.
Από μικρή αγάπησε τα ταξίδια και τα βιβλία, έχοντας την πεποίθηση πως η γνώση είναι η προίκα που πάντα κουβαλάμε μαζί μας, ακόμα κι όταν πιστεύουμε πως τα έχουμε χάσει όλα.
Έχοντας παρακολουθήσει για δέκα χρόνια σεμινάρια Αφήγησης Παραμυθιών, Τοποθέτησης Φωνής και Δημόσιου Λόγου, Δημιουργικής Γραφής, Επιμέλειας Κειμένων, Θετικής Ψυχολογίας, Αυτοβελτίωσης και Αυτογνωσίας, στράφηκε στην συγγραφή, εκδίδοντας το πρώτο βιβλίο της το 2017 με τίτλο «ΜΟΙΡΝΑ» από τις Εκδόσεις Λιβάνη.
Είναι παντρεμένη «από πάντα» όπως συνηθίζει να λέει και έχει μία κόρη.
«Το πιο υπέροχο και ανακουφιστικό πράγμα στην ζωή, είναι να αποδέχεσαι το σενάριο της ζωής που κλήθηκες να ζήσεις και να το ζεις με τον καλύτερο τρόπο», η φράση που αγαπά και την εκφράζει.
(Για τον aylogyros news και τον Παύλο Ανδριά)
