Κουβέντα στην «αυλή»… με τη συγγραφέα Γιάννα Βασίλεβα- Τσούρη, με αφορμή το βιβλίο της «Λέα + Πέρλα= ♥» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κίτρινο Πατίνι
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Υπήρχε κάποιος αγαπημένος σας ήρωας στον κόσμο των παραμυθιών;
Μου λείπει η ώρα της ανάγνωσης παραμυθιών. Όταν ήμουν μικρή διάβαζα παραμύθια κάθε απόγευμα ή βράδυ και σχεδόν πάντα στο τέλος κατάφερνα να… κοιμίζω τη μαμά μου! Είχα επίσης ένα αγαπημένο παραμύθι - τη «Σταχτοπούτα» του Charles Perrault. Το διάβασα αρκετές φορές. Και μου άρεσαν επίσης τα παραμύθια για τις πριγκίπισσες.
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά ή μεγάλα μυστικά του εαυτού σας;
Τι ενδιαφέρουσα ερώτηση! Δεν το είχα σκεφτεί αυτό. Σίγουρα ο κεντρικός χαρακτήρας και στα δύο βιβλία αποκαλύπτει πολλά, γιατί οι ιστορίες που μοιράζομαι είναι εμπνευσμένες από πραγματικά γεγονότα. Είναι αλήθεια πως μου αρέσει να μοιράζομαι, ειδικά αν πρόκειται από αυτό να βγει κάτι καλό.
Τι στάθηκε αφορμή για να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Η επιθυμία να δείξουμε ότι τα θαύματα γίνονται, όχι μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά κάθε μέρα στη ζωή μας. Επίσης, ήθελα να θίξω το θέμα της αγάπης για τα ζώα και να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στη μητέρα μου, που μεταβίβασε αυτή την άδολη αγάπη και στην κόρη μου τη Λία, η οποία είναι ο κύριος χαρακτήρας του παραμυθιού. Μου αρέσει πολύ να αποτελώ μέρος του κόσμου των παραμυθιών και να βλέπω ξανά τον κόσμο μέσα από τα δικά τους μάτια. Μετά την κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου «Το Χαμόγελο της Λέα», ήμουν σίγουρη πως ήθελα να συνεχίσω με περισσότερες ιστορίες για εκείνη.
Ποια τα συναισθήματα που νιώσατε τελειώνοντας αυτό σας το έργο;
Πολύ χαρούμενα συναισθήματα. Η καρδιά μου χτυπούσε και πλημμύριζα από ευτυχία καθώς απολάμβανα τα όμορφα σχέδια της Λιάνας Δενεζάκη. Όταν πήρα το βιβλίο στα χέρια μου, οι συνάδελφοι στη δουλειά με ρώτησαν αν η έκδοση ενός νέου βιβλίου είναι το ίδιο με τη γέννα ενός παιδιού. Κι αυτή τους η ερώτηση ήταν που με έκανε να καταλάβω πως εξέπεμπε ευτυχία.
Πώς υποδέχθηκαν το νέο σας βιβλίο οι αναγνώστες;
Όποιος πήρε το βιβλίο στα χέρια του ενθουσιάστηκε - από το στήσιμο, από την καλή σύνδεση μεταξύ κειμένου και εικόνων, μα και τη θεματολογία του. Ένας λέκτορας από το πανεπιστήμιο της πόλης όπου ζω - το Μπλαγκόεβγκραντ, είπε ότι πρόκειται για ένα βιβλίο που θα έπρεπε να μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Με ζεσταίνουν οι αντιδράσεις των μικρών παιδιών που κατατάσσουν το «Λέα + Πέρλα» στα αγαπημένα τους βιβλία, αλλά και των γονιών τους.
Ποιο θεωρείτε το καλό στοιχείο στο χαρακτήρα σας και ποιο είναι το ελάττωμα σας ;
Ένα καλό πράγμα που βοηθά τόσο εμένα όσο και τους άλλους είναι η αισιοδοξία και το να παρατηρώ τα καλά πράγματα στη ζωή. Μου αρέσει να ευχαριστώ τους ανθρώπους. Από την άλλη, δεν μαγειρεύω σχεδόν καθόλου. Μερικές φορές είμαι πολύ ευαίσθητη. Άλλες δίνω περισσότερη προσοχή στους άλλους ανθρώπους παρά στα παιδιά μου και την οικογένειά μου.
Πιστεύεται στη μοίρα ή είναι κάτι που μπορούμε εμείς να την κατευθύνουμε;
Δεν μου αρέσει να σηκώνω τους ώμους με παραίτηση και να λέω: «Τι να κάνω - μοίρα! Φυσικά και έχουμε πράγματα ενσωματωμένα μέσα μας. Γεννιόμαστε κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες σε κάποια χώρα του κόσμου, μεγαλώνουμε σε μια συγκεκριμένη οικογένεια, κάτω από καταστάσεις που δεν ορίζουμε πάντα… Πιστεύω όμως ότι πολλά πράγματα εξαρτώνται από εμάς τους ίδιους. Πιστεύω στη δύναμη της σκέψης. Μπορεί να μας βοηθήσει ή και να προκαλέσει εμπόδια. Είναι στο χέρι μας τι θα επιλέξουμε.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Είναι σαν να με ξέρεις. Το πιο χαρακτηριστικό για μένα είναι η αισιοδοξία. Το έχω μάθει ακριβώς μέσα από τη δύναμη της σκέψης. Χαμογελώ κάθε μέρα. Κάθε μέρα περιμένω να συμβούν καλά πράγματα. Κάθε μέρα τα προκαλώ ή τα δημιουργώ. Δεν είναι δύσκολο, είναι απλά ένας δρόμος, ένας τρόπος ζωής. Γιατί έχω τη βαθιά πεποίθηση πως η ζωή μας δίνεται για να την απολαμβάνουμε. Κι αυτό μπορούμε να το πετύχουμε απλά και μόνο παρατηρώντας την ομορφιά στη φύση, τα ταλέντα της ανθρωπότητας που δημιουργούν τα αξιοθέατα στον κόσμο και τη ζεστασιά στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Η αισιοδοξία είναι μια ιδιότητα που με βοηθά να ανεβαίνω, να ονειρεύομαι και να ενεργοποιώ τη σκέψη μου.
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητά σας;
Η καθημερινότητά μου είναι δυναμική και αυτό μου αρέσει. Πηγαίνω στη δουλειά. Αφού πάρω τη μεγαλύτερη κόρη μου, τη Λέα, από το σχολείο, την πηγαίνω σε διάφορες δραστηριότητες που σχετίζονται με τα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες της, όπως μπαλέτο, μουσική, αγγλικά. Δύο φορές την εβδομάδα διδάσκω Zumba σε γυναίκες και κορίτσια αργά το απόγευμα. Μετά ασχολούμαι με τα παιδιά στο σπίτι. Ο άντρας μου ετοιμάζει το δείπνο. Το βράδυ διαβάζω ή γράφω. Έχω συνηθίσει να περνάω ήσυχα για μένα.
Έχετε κάποιο «γούρι»;
Το φυλαχτό μου είναι τα παιδιά μου, ο άντρας μου, τα αδέρφια και οι γονείς μου, γιατί μαζί τους περνάω τις πιο υπέροχες και κοινές στιγμές και με εμπνέουν για καλά πράγματα.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Πρώτα θα το άκουγα κι ύστερα θα του έκανα ορισμένες βασικές ερωτήσεις. Ανάλογα λοιπόν, θα του έδινα διαφορετικά παραδείγματα αντιδράσεων με την ελπίδα ότι θα επέλεγε τη θετική. Και είναι καλύτερο να του πω μια ιστορία στην οποία εκείνος, το παιδί, είναι ο κύριος χαρακτήρας. Υπάρχει λοιπόν η πιθανότητα να γίνει κι αυτός ένας πραγματικός ήρωας στο παραμύθι της ζωή του.
Γιάννα Βασίλεβα-Τσούρη γεννήθηκε στο Σαμόκοφ (Samokov) της Βουλγαρίας. Πήρε το δίπλωμά της στις Κοινωνικές επιστήμες και την Κοινωνική Παιδαγωγική από το Πανεπιστήμιο Neofit Rilski του Μπλαγκόεβγκραντ (Blagoevgrad) ενώ παράλληλα σπουδάζει στο τμήμα ψυχολογίας. Είναι συγγραφέας των ποιητικών συλλογών: «Gust» (χαϊκού) και «Ποιήματα χωρίς όνομα», καθώς και των μυθιστορημάτων: «Not lost», «Unintentional» και «Η ζωή είναι γυναίκα». Αρθρογραφεί, γράφει δοκίμια και είναι μέλος και γραμματέας του Συλλόγου Συγγραφέων της πατρίδας της. Μιλάει αγγλικά και ελληνικά. Είναι παντρεμένη και μητέρα της Λέα.
Για τον aylogyros news και την Καλλιόπη Γραμμένου
